Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

"Ναυαγός στο φεγγάρι". Μια ταινία - ποίημα από το Cine-Δράση

Τετάρτη 31 Αυγούστου, 9:00μμ στο 2ο Γυμνάσιο (Ταϋγέτου και Ξάνθης, Βριλήσσια)

Ο "Ναυαγός στο φεγγάρι" δεν είναι απλά ένα ακόμα φιλμ. Είναι χιλιάδες συναισθήματα και ερωτήματα από καιρό μπλεγμένα μέσα στον καθένα μας που ψάχνουν τρόπο να λυθούν. Μια ποιητική δημιουργία, μια ρομαντική κομεντί που με αιχμηρά σχόλια, μαύρο χιούμορ και αισιοδοξία τοποθετείται πάνω στον σύγχρονο τρόπο ζωής του καπιταλισμού, τον στιγματισμό των ανθρώπων, την αποξένωση τη μοναξιά, την καταπίεση, την κατάθλιψη και την οικολογία. Ένας νοτιοκορεάτης γιάπης, με ένα υπέρογκο χρέος στις τράπεζες και αποτυχημένη προσωπική ζωή, αφού η γυναίκα του τον θεωρεί άχρηστο, χάνει τη δουλειά του. Στα όρια της κατάθλιψης αποφασίζει να αυτοκτονήσει πέφτοντας από μια γέφυρα του ποταμού Χαν στη μέση της μητρόπολης Σεούλ. Καθώς δεν ξέρει να κολυμπάει του φαίνεται σίγουρος τρόπος για να πετύχει το σκοπό του. Δεν πνίγεται όμως και ξυπνώντας το άλλο πρωί ανακαλύπτει ότι βρίσκεται σε άγνωστο έδαφος, σκεπασμένος με άμμο. Στιγμιαία νομίζει ότι είναι στον παράδεισο, αλλά σύντομα διαπιστώνει ότι το νερό τον έχει ξεβράσει σε ένα ανώνυμο, βρώμικο νησάκι στο κέντρο του ποταμού, μερικά χιλιόμετρα μόνο μακριά από τον πολιτισμό. Από εκεί που είναι μπορεί να παρακολουθεί τη ζωή της πόλης, να βλέπει την κίνηση στους δρόμους, τους τεράστιους ουρανοξύστες και τη μεγάλη γέφυρα από την οποία έπεσε, αλλά αφού δεν κολυμπάει με τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει. Προσπαθώντας να επιβιώσει από το παράδοξο αυτό ναυάγιο και σε πρωτόγνωρες για αυτόν συνθήκες, φέρεται σαν ναυαγός. Μόνος του μέσα στη φύση, ζει τελείως πρωτόγονα, τρώει μανιτάρια και ψάρια, ανάβει φωτιά για να ζεσταθεί, κοιμάται μέσα σε σκουπίδια. Παράλληλα έχει τον χρόνο να σκεφτεί και να ανακαλύψει με τον πιο γλυκό, αστείο και αληθινό τρόπο, αυτά που φοβόταν περισσότερο τη ίδια τη ζωή, τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, την κοινωνία και τη φύση. Στην πόλη, τώρα σε ένα από τους ουρανοξύστες απέναντι από το νησί βρίσκεται μια αγοραφοβική νεαρή κοπέλα, που έχει τρία χρόνια να βγει από το σπίτι της και να δει το φως του ήλιου. Με τα ατίθασα μαλλιά και τα παλιά, ξεφτισμένα της ρούχα μοιάζει με ναυαγό. Και όντως πρόκειται για μια ιδιότυπη «ναυαγό» της ζωής που «ζει» κυριολεκτικά μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της, ενώ μέσω των πολλών ψεύτικων προφίλ της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμορφώνει την ψευδαίσθηση μιας φυσιολογικής ζωής. Εκτός από το διαδίκτυο η μόνη της επαφή με τον έξω κόσμο είναι το φωτοτηλεσκόπιο της με το οποίο παρακολουθεί και φωτογραφίζει το φεγγάρι. Μια μέρα, με αυτό ακριβώς το τηλεσκόπιο, ανακαλύπτει τον άνδρα που ζει μόνος του στο έρημο νησί. Στην αρχή πιστεύει ότι είναι ο προσωπικός της εξωγήινος, αλλά μέρα με τη μέρα, η μοναχική και ήρεμη ζωή του κινεί όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον της και αρχίζει να επικοινωνεί μαζί του με ένα περίεργο τρόπο. Η επικοινωνία αυτή, κάνει και τους δύο να συνειδητοποιήσουν πως η ανθρώπινη ζωή έχει και άλλες πτυχές τι οποίες δεν είχαν φανταστεί. ’Έρχεται έτσι η ώρα που η κοπέλα αποφασίζει να αφήσει το δωμάτιό της στην αρχή φορώντας κράνος για να νοιώθει προστατευμένη σε έναν κόσμο που τον βρίσκει πολύ επικίνδυνο. Η ταινία είναι η πρώτη του Κορεάτη σκηνοθέτη Hae-jun Lee. Παρά την απειρία του θα καταφέρει να δημιουργήσει μια ποιητική ταινία, χρησιμοποιώντας μοντέρνα σκηνοθεσία, εκμεταλλευόμενος πλήρως ένα συμβολικό και σχεδόν σουρεαλιστικό σενάριο, ισορροπώντας υπέροχα ανάμεσα στο έξυπνο χιούμορ και τα δραματικά στοιχεία και αξιοποιώντας πολλά ποιητικά πλάνα από τη φύση, το ποτάμι και την πόλη. Μια ταινία που θέτει και απαντά με αισιοδοξία σε ερωτήματα που απασχολούν κάθε σύγχρονο άνθρωπο: Μπορεί σήμερα κάποιος από εμάς που έχουμε μάθει να υπερκαταναλώνει και να χρησιμοποιεί μόνο πιστωτικές κάρτες, να ανακαλύψει την πρωταρχική του φύση; Θα καταφέρει η νέα κοπέλα και κατ΄ επέκταση κάθε νέος σαν αυτή που ζει μια εικονική πραγματικότητα, απομονωμένη μπροστά στον υπολογιστή της να βρει το κίνητρο που θα την ωθήσει έξω από την ιδιότυπη φυλακή της; Αν τέλος, η κοινωνία είναι εχθρική προς τα μέλη της, ποιός ο λόγος να παραμένουμε σε αυτή; Οι ηθοποιοί είναι και οι δύο άψογοι και εξαιρετικά πειστικοί στους ρόλους ανθρώπων που έμειναν πολύ μόνοι τους και φοβούνται τους άλλους. Το φιλμ βραβεύτηκε με πολλά βραβεία σε ασιατικά και ευρωπαϊκά Φεστιβάλ. Νότια Κορέα. Διάρκεια:116΄.Σκηνοθεσία: Hae-jun Lee. Σενάριο: Lee Hey-jun. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Kim Byung-seo. Μουσική: Kim Hong-jip. Πρωταγωνιστούν: Jae-Yeong Jeong, Ryeowon Jung.

ΣΧΕΤΙΚΑ: Συμβαίνουν στην πόλη μας
ΣΧΟΛΙΑ
Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter