Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Εμπορικότητα εναντίον ποιότητας

Ένας πόλεμος σε εξέλιξη στο 70ό Φεστιβάλ Καννών!

Αφορμή για τον πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη στην παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα είναι το γεγονός, ότι έγιναν δεκτές στο διαγωνιστικό μέρος 2 ταινίες οι οποίες δεν προορίζονται για τις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά θα προβληθούν κατευθείαν και αποκλειστικά στην αμερικανικών συμφερόντων συνδρομητική διαδικτυακή πλατφόρμα προβολής ταινιών και σειρών Netflix του οποίου αποτελούν και παραγωγές. Πρόκειται για τις ταινίες «Okja» του Μπον Τζουνγκ-χο και «The Meyerowitz Stories» του Νόα Μπόμπακ. Και εντείνεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι στις Κάννες προβάλλονται φέτος και επεισόδια τηλεοπτικών σειρών όπως το «Twin Peaks». Το διαδικτυακό κανάλι Netflix είναι διαθέσιμο και στην χώρα μας, αλλά δεν έχει ακόμα μεγάλη απήχηση κυρίως λόγω του ότι οι καλύτερες από τις σειρές που αποτελούν τον κύριο όγκο των προβολών του, έχουν αυτή τη στιγμή συμβόλαια με άλλους συνδρομητικούς παρόχους όπως το COSMOTE TV και η NOVA. Σε αυτό τον πόλεμο από τη μια πλευρά βρίσκονται οι υποστηρικτές της ποιότητας, αυτοί που επιμένουν ότι οι ταινίες πρέπει να προβάλλονται στην μεγάλη οθόνη, μιλάνε για αυτό-ακύρωση ενός ήδη γερασμένου Φεστιβάλ και μετατροπή του σε τηλεαγορά. Από την άλλη οι υποστηρικτές της εμπορικότητας, αυτοί που θεωρούν ότι μπορούν να συμμετάσχουν και τα τηλεοπτικά δίκτυα. Κατά τη γνώμη μας δεν διακυβεύονται μόνον οικονομικά συμφέροντα. Μπορεί αυτά να φαίνεται σήμερα ότι βαραίνουν περισσότερο, αλλά η ουσία είναι ότι γίνεται και στο χώρο της τέχνης ή καλύτερα κυρίως στο χώρο της τέχνης μεγάλη προσπάθεια να σταματήσει οτιδήποτε συλλογικό και ομαδικό. Για αυτούς που θέλουν τους λαούς αδύναμους και στη γωνία οι ομαδικές συναθροίσεις ακόμα και όταν πρόκειται για «αθώα» πράγματα όπως το να βλέπουν πολλοί άνθρωποι μαζί μια ταινία, να συνευρίσκονται και να συνυπάρχουν, να βιώνουν κοινά αισθήματα και αντιδράσεις, εν ολίγοις οτιδήποτε ενδυναμώνει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο και αν είναι δυνατόν να βυθιστεί στην ανυπαρξία. Πιο συγκεκριμένα από τη μια βρίσκεται η ένωση αιθουσαρχών της Γαλλίας που διαμαρτύρεται έντονα λέγοντας πως οι ταινίες αυτές «δεν είναι σινεμά» αφού δεν θα προβληθούν στις αίθουσες και πως δεν έχουν θέση σε ένα φεστιβάλ «σινεμά». Μαζί τους και ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Πέδρο Αλμαδοβάρ που δηλώνει: «Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι ένας νέος τρόπος να προσφέρονται λέξεις και εικόνες που, αυτές οι ίδιες, μάς εμπλουτίζουν. Αλλά αυτές οι πλατφόρμες δεν θα πρέπει ν' αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες φόρμες, όπως είναι οι κινηματογραφικές αίθουσες. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει ν' αλλάξουν την προσφορά προς τους θεατές. Η μοναδική λύση, νομίζω, είναι οι νέες πλατφόρμες να δεχτούν και να υπακούσουν τους υπάρχοντες κανόνες που ήδη υιοθετούν και σέβονται τα υπόλοιπα δίκτυα. Προσωπικά δεν βλέπω τον Χρυσό Φοίνικα ως ένα βραβείο που δίνεται σε μια ταινία, αν αυτή δεν προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είμαι ανοιχτός στο να απολαύσω τις νέες τεχνολογίες και νέες δυνατότητες, αλλά όσο ζω θα πολεμάω για την ικανότητα ύπνωσης του θεατή από τη μεγάλη οθόνη. Πιστεύω πως η οθόνη όπου βλέπεις μια ταινία πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την καρέκλα όπου κάθεσαι κι ότι πρέπει να αισθάνεσαι μικρός μπροστά στις εικόνες που βρίσκονται εδώ για να σε παγιδεύσουν». Πολλοί βέβαια κατηγόρησαν τον μεγάλο αυτό σκηνοθέτη για αντιδημοκρατική και άγαρμπη συμπεριφορά αφού με αυτό τον τρόπο προκαταλαμβάνει της αποφάσεις της επιτροπής και κυρίως αποκλείει από τα βραβεία τις δύο παραπάνω ταινίες. Από την άλλη ανάμεσα στους υποστηρικτές της εμπορικότητας βρίσκεται ο αμερικανός ηθοποιός Γουίλ Σμιθ που δηλώνει (λίγο πριν την πρεμιέρα της ταινίας του, «Bright», στην πλατφόρμα): «Το Netflix έχει υπάρξει μόνο ένας εκπληκτικός ευεργέτης -ο κόσμος βλέπει ταινίες που διαφορετικά δεν θα έβλεπε καν. Έδωσε στα παιδιά μου μια ευρύτερη αντίληψη του παγκόσμιου κινηματογράφου». Στη χθεσινή μάχη αυτού του μεγάλου πολέμου, που προφανώς δεν θα τελειώσει με τη λήξη του φεστιβάλ Καννών, νικητές ήταν οι υποστηριχτές της ποιότητας οι οποίοι επέλεξαν μια όχι «ποιοτική» συμπεριφορά, αλλά κλασσική και συνήθη για τα καλλιτεχνικά Φεστιβάλ αυτή του γιουχαρίσματος και των σφυριγμάτων. Έτσι οι θεατές διέκοψαν άρον-άρον την προβολή της ταινίας «Okja», μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά από την έναρξη της. Σημειωτέον ότι η εν λόγω ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν, οι Τίλντα Σουίντον και Τζέικ Τζίλεναλ, αποτελεί εκτός από δημιουργία του Netflix και μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. M.Π.

ΣΧΕΤΙΚΑ: Συμβαίνουν και αλλού
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Μαρία Μ.
    25 Μαΐου 2017, 16:41

    Πάρτε έναν Ορισμό Καλύτερο: ΠΟΙΟΤΗΤΑ = ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (δυστυχώς ο ακαδημαικός αμερικανικής μόρφωσης και γαλλικής σε διδακτορικά που ξέπεσε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ... είχε δίκιο).

  2. Μαρία Μ.
    25 Μαΐου 2017, 16:31

    α! Και για να συνέλθουμε λίγο και από την ίδια την Τέχνη (τις τέχνες και την ΠΟΙΟΤΗΤΑ - την αξία τους) θα αναφέρω αυτό που μου είπε πρόπερσι ένας καθηγητής της ΑΣΚΤ όταν ζήτησα εξηγήσεις για την εμπορευματοποίηση της τέχνης απ΄τα πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα και ραγδαία μετά απ΄αυτό. Η τέχνη και η ποιότητα είναι ΕΦΕΥΡΕΣΗ του Δυτικού Κόσμου. Αλλά μου το είπε ιδιωτικά βέβαια και όχι μέσα στο ίδιο το αμφιθέατρο μιας συνάρθροισης.

  3. Μαρία Μ.
    25 Μαΐου 2017, 15:54

    Υ.Γ. Και ένα ερώτημα... Τί είναι Ποιότητα αν δεν είναι τέχνη; ( και κατ΄επέκταση Είναι τέχνη κάτι αν δεν αντέχει στις ερπήστριες του χρόνου;) Αν άκουγα καλύτερο ορισμό για την Ποιότητα τότε θα είχε νόημα να συζητάμε για τα διάφορα εμπορικότητας Φεστιβάλ και τους σπόνσορες παραγωγής των προιόντων ταινών τους.

  4. Μαρία Μ.
    25 Μαΐου 2017, 15:29

    Ενδιαφέρον άρθρο. Η εμπορευματοποίηση της τέχνης όμως δεν είναι γεγονός; Είτε προβληθεί είτε όχι, στη μικρή ή μεγάλη οθόνη, κάτι που φτάνει και μόνο ως τις Κάννες... σημαίνει σπόνσορες σημαντικούς για να υλοποιηθεί μια ιδέα. Και η ιδέα δεν είναι ο σκηνοθέτης αλλά ο σεναριογράφος πίσω απ΄τον σκηνοθέτη που συνήθως αυτός είναι αφανής. Η ταινία δεν είναι η ΕΙΚΟΝΑ της αλλά οι ιδέες που κουβαλά απ΄το γραπτό κείμενο. Στη θέση σας θα αναρωτιόμουν αν ο κινηματογράφος ή η μικρή οθόνη κάνει τη διαφορά. Ζούμε μέσα στη δίνη και τη δύναμη της ΕΙΚΟΝΑΣ που έτσι κι΄αλλιώς αυτή η ΙΔΙΑ αποβλακώνει. Άποψή μου βέβαια. // Και ένα σχόλιο ευρύτερο για την εμπορευματοποίηση της Τέχνης και τη μαζικότητα Ιδεών: Η μιντιακή Τέχνη δεν αποτελεί ΤΕΧΝΗ για τους περισσότερους ιστορικούς Τέχνης και υπάρχει διχασμός. Αν οριστεί ως Τέχνη αυτό που πάντα την ξεχώριζε απ΄οτιδήποτε άλλο. Αυτό που αντέχει στις ερπήστριες του Χρόνου. Σε ένα περιοδικό Φεστιβάλ όπως των Καννών ή και της Δράμας... έχει χρόνο Ζωής το ΈΡΓΟ μέχρι να πάρει τη θέση του το επόμενο που θα προβληθεί ως άξιο επαίνου πράγμα που του ανεβάζει μαζικά την υποτιθέμενη αξία του. Όμως αυτές οι διαδικασίες μεγάλων Φεστιβάλ και διαγωνισμών στηρίζονται σε ένα σύστημα αξιολόγησης πολύ αμφιλεγόμενο για το τι θέλουμε τελικά να θεωρηθεί τέχνη. // ε.. όχι την συνάρθοιση ατόμων δεν την έχει απαγορεύσει κάποιος, ούτε και πραγματικά την ορίζουν κεφάλαια και ιδιωτικά συμφέροντα. Και είναι εκείνο το Γεγονός που μπορεί δυνητικά να συμβεί σε μια τυχαία συνάρθροιση ή και επί σκοπού που ιστορικά θα αποτυπωθεί με κάποιον έντεχνο τρόπο και θα αντέξει στις ερπήστριες του Χρόνου, επειδή η ΙΔΕΑ της συνάρθροισης γράφτηκε σε κάποιο πρωτότυπο σενάριο που αυτό το διαβάζει και ολομόναχη η μονάδα, το Άτομο.

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter