Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Κομποστοποίηση ΤΟΠΙΚΑ ή ΚΕΝΤΡΙΚΑ;

Κριτική στο ζήτημα της διαχείριση των απορριμμάτων, με αφορμή ημερίδα που διοργανώνει ο δήμος

Αιφνιδιαστήκαμε όταν πληροφορηθήκαμε ότι τα σκουπίδια «έχουμε» την τιμητική μας: Στις 28 Ιουνίου ο Δήμος Βριλησσίων διοργανώνει, από κοινού με τον ΕΣΔΝΑ και την Περιφέρεια, ημερίδα στο ΤΥΠΕΤ για «το καλό ‘σκουπίδι’» ή αλλιώς για τη διαλογή στην πηγή και την κομποστοποίηση, με "δωρεάν παρακολούθηση κατόπιν υποχρεωτικής εγγραφής" (!) Συμμεριζόμαστε τη φιλοδοξία της Δημοτικής Αρχής να εμφανιστεί πρωτοπόρος μεταξύ των δήμων της Περιφέρειας στα ζητήματα αυτά. Αυτό εξάλλου αποτελεί κοινή μας φιλοδοξία, αρκεί πρώτα να συνεννοηθούμε, τι συνιστά «πρωτοπορία» στον παρόντα χρόνο, γιατί συχνότατα, στη βαβούρα ηχηρών επικλήσεων, φωλιάζει εκσυγχρονισμένη οπισθοδρόμηση. Έτσι, ενώ η δική μας επιλογή για τη Συνοικιακή κομποστοποίηση είναι κατατεθειμένη και δίνει ΕΜΠΡΑΚΤΑ τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα του τι θα έπρεπε να γίνει, η Δημοτική Αρχή ούτε καν θέλει να ενημερωθεί, πόσο μάλλον να συζητήσει γι’ αυτήν. Ούτε η «Δράση», ούτε όσοι ασχολήθηκαν στα Βριλήσσια με την Συνοικιακή κομποστοποίηση κλήθηκαν να εκθέσουν τους προβληματισμούς τους στην ημερίδα του δήμου, ούτε καν πρόσκληση συμμετοχής δεν λάβαμε! Ακόμη μεγαλύτερο αιφνιδιασμό κι αμηχανία είχαμε νιώσει πέρσι, όταν ο Δήμος τοποθέτησε σε μια γειτονιά (στην 1η Π.Ε.) τους γνωστούς καφέ κάδους (για τα στερεά βιοαπόβλητα, δηλαδή τα προοριζόμενα για κομποστοποίηση). Σήμερα, το δίκτυο των κάδων αυτών καλύπτει σχεδόν όλη την έκταση του Δήμου και η αποπεράτωση του έργου επισημοποιείται με την προγραμματισμένη ημερίδα. Τα επισημαίνουμε αυτά, διότι σε επίπεδο καθημερινότητας είναι ανησυχητικοί οι απανωτοί αιφνιδιασμοί, καθώς δεν πρόκειται για σεισμούς, πραξικοπήματα ή πράξεις τρομοκρατίας που από τη φύση τους επέρχονται αιφνίδια, αλλά για πράξεις της Δημοτικής Αρχής. Πιο εντοπισμένα, μας πλήττουν έξω από την αυλόπορτα της πολυκατοικίας στον δρόμο ή την πλατεία, που είναι κοινόχρηστοι χώροι του ΔΗΜΟΥ πρώτα και δευτερευόντως της Περιφέρειας ή του Ελληνικού Κράτους. Δεύτερον, όλα αυτά αφορούν ένα θέμα, τα «σκουπίδια» και ειδικότερα τη Συνοικιακή κομποστοποίηση, με την οποία έχουμε έμπρακτα ασχοληθεί, χειρωνακτικά εργασθεί, και για την οποία έχουμε αρθρογραφήσει, καταθέσει δημόσια πρόταση και αναφερθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο. Περιμέναμε επομένως να δούμε ή καλύτερα να κληθούμε κατά τον σχεδιασμό μιας εφαρμογής η οποία πιθανά να μην ήταν όπως ακριβώς θα την επιθυμούσαμε, αλλά τουλάχιστον όπως προβλέπεται από το ομόφωνα εγκεκριμένο από το Δ.Σ. Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (Τ.Σ.Δ.Α.). Τί προβλέπει το τοπικό σχέδιο διαχείρισης; Την πιλοτική εφαρμογή της Συνοικιακής κομποστοποίησης ή οποία, να το επισημάνουμε, αφορά ΚΑΙ τα «ζυμώσιμα», όπως άλλωστε αφορούν και την οικιακή. Τί άλλο προβλέπει; Πολλά και διάφορα, αλλά ο κύριος και εξαιρετικά ενδιαφέρων νεοτερισμός συνίσταται στο ότι ΕΙΝΑΙ (σύμφωνα με τον τίτλο αλλά και τη φιλοσοφία και τις επί μέρους επιδιώξεις του, όπως αναγράφονται στο μέρος «4- Η επόμενη μέρα») ΤΟΠΙΚΟ σχέδιο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως τα κλαδέματα και τα ζυμώσιμα παραμένουν ΕΝΤΟΣ του Δήμου για να τα ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ! Αλλιώς, χωρίς πρώτη ύλη, ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΔΕΙΑ, κι έτσι η Συνοικιακή κομποστοποίηση, οι επαναχρήσεις, οι ανακυκλώσεις και σύσσωμηη εν τόπῳ εκδίπλωση της διαχείρισης στερούνται αντικειμένου, απλά πάνε περίπατο! Αυτό ακριβώς εννοούσαμε πως στην ημερίδα, τα σκουπίδια ΕΧΟΥΜΕ την τιμητική μας. Ομιλητές εκ των διοργανωτών, θα εξηγήσουν στους προσκεκλημένους τους πόσο οικολογικά, επιστημονικά και νοικοκυρεμένα θα κομποστοποιήσουν κεντρικά, στη ναυαρχίδα του ΕΜΑΚ, τις προσπάθειες και τα όνειρά μας. Όνειρα και προσπάθειες τεσσάρων ετών που οι ίδιοι προς στιγμή αναπτέρωσαν με τις οδηγίες, τις συντάξεις και τις εγκρίσεις τοπικών σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων. Αυτή η σχιζοφρενική κατάσταση που αποδίδεται με την διαπίστωση: «δεν αυτοδιοικούμαστε, ΜΑΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΟΥΝΕ!» είναι το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα κάθε Πόλης, που δεν παρακολουθεί τη ζωή των κατοίκων της αλλά εξελίσσεται αυτόνομα και οι κάτοικοι καλούνται να προσαρμοστούν σε κάθε της ιδιοτροπία, σαν όμηροί της. Με ανεξιχνίαστο τρόπο (Το μαγικό χέρι της αγοράς;) οι καταστάσεις τραβάνε το δρόμο τους, ενώ οι άνθρωποι στριμώχνονται στα διάκενα, όπως αυτά διαμορφώνονται από την συνεχή ροή των πραγμάτων. Ποια είναι η «καρδιά» της αντίθεσής μας απέναντι σ’ αυτή την πολιτική; Δήμοι, Περιφέρειες, ΕΔΣΝΑ, συνεργαζόμενοι ιδιώτες, επιχειρήσεις, νεόκοπες επιδοτούμενες ιστοσελίδες, προγράμματα, σύμβουλοι, αξιοποιούν τα σκουπίδια που ξαφνικά έγιναν «χρυσός», με τους δημότες στο ρόλο του «χρήσιμου» ενδιάμεσου, πλην όμως αποκλεισμένους από μια διαδικασία που καταλήγει ΕΚΤΟΣ του δήμου τους. Ακόμη κι αν αυτό ήταν σ’ ένα πρώτο στάδιο θεμιτό, ο τελικός σχεδιασμός θα έπρεπε να αποβλέπει στην αξιοποίηση των απορριμμάτων ΕΝΤΟΣ του δήμου. Τί απομένει λοιπόν για τους δημότες; Μια συγκεκριμένη «δέσμευση» για τα χεράκια μας, που θα κινούνται βάζοντας υποχρεωτικά σε διαφορετική σακουλίτσα τα βιο-απαδομήσιμα, σε διαφορετική τα ανακυκλώσιμα, και σε τρίτη τα υπόλοιπα. Αυτό το «υποχρεωτικά» θα υλοποιηθεί με δύο απλούς τρόπους: - πρώτον, με το καλό, για όσους μαθητές, φυσιολάτρες και οικολόγους –πλην όμως αφελείς- πειστούν πως από μόνη της η Διαλογή στην Πηγή ΑΡΚΕΙ για να σώσουν την Αττική και τον πλανήτη ή την εθνική οικονομία δημιουργώντας νέες θέσεις απασχολούμενων στην... Περιφέρεια που είναι «δική μας», όσο είναι «δική του» και για καθέναν από τους 66 Δήμους της, - και δεύτερον, με το στανιό, για τους υπόλοιπους αφελείς ή αμέτοχους που θα δουν, κάπως καθυστερημένα, τα δημοτικά τέλη να αυξάνονται πέραν των δυνατοτήτων τους. Από τα σαΐνια του μάρκετινγκ προβλέπονται και οι επιβραβεύσεις (μπόνους) ανταλλάξιμες με προσφορές της τοπικής αγοράς, για να δελεαστούν οι εθισμένοι στη λογική της ανταπόδοσης, «πρόληψη» κι αυτή αλλά από την ανάποδη, για τη διόγκωση της ροής των σκουπιδιών που αδυνάτησε η καημένη λόγω κρίσης. Οι ενέργειες αυτές της διοίκησης θα διχάσουν τους δημότες σε δύο φυλές, που αναπόδραστα θα έλθουν σε αντιπαράθεση, ο υποβόσκων σήμερα «δημοτικός εμφύλιος» θα θεριέψει και δεν θα καταλαγιάσει παρά με μια επιπλέον αστυνόμευση, αυτή των σκουπιδιών μας, με τη βοήθεια hi-tech εξοπλισμού (επιδοτούμενου από τα ΕΣΠΑ, χωρίς άλλο) όπως αισθητήρες, μετρητές, κάδοι έξυπνοι κι εξυπνότερα καδάκια νέας γενιάς, και βέβαια με τους απαραίτητους «επιθεωρητές ανακύκλωσης», τις προκηρύξεις δηλώσεων ενδιαφέροντος... Γνώριμες καταστάσεις δηλαδή, ίδιες κι απαράλλαχτες προβεβλημένες πάνω στο νέο κερδοφόρο κοίτασμα που ενεργοποιείται χωρίς επίγνωση πώς αυτό μπορεί -τί μπορεί;- κι όπου πια δεν θα γίνεται διάκριση καλών ή κακών σκουπιδιών αλλά καλών ή κακών νοικοκυριών με ασύλληπτο πολιτισμικό και κοινωνικό κόστος, μια πραγματική τραγωδία. Όσο για το οικονομικό κόστος, παρά την Διαλογή στην Πηγή από τους δημότες, με όλη αυτή την παρασιτική κρατικο-ιδιωτική θεσμικά κατοχυρωμένη αδιαφανή μεσιτεία διαφόρων ενδιαφερομένων, προθύμων, κτλ., τα δημοτικά τέλη θα παραμείνουν τα ίδια, αν δεν αυξηθούν κιόλας. (Οριακά, ακόμη κι αν είναι δυνατό να σωθεί ο πλανήτης με αυτές τις «πολιτισμένες» μεθόδους, σίγουρα δεν θα υπάρχουμε σαν είδος για να τον χαρούμε, να τον χαρούμε σαν άνθρωποι δηλαδή, γιατί εν τω μεταξύ θά ‘χουμε χάσει την ανθρωπιά μας. Mε τη συνδρομή του Κράτους γινόμαστε αντικοινωνίες ανίκανες να κατοικήσουμε τους τόπους μας. Τα παιδιά μας που φεύγουν και οι μετανάστες που έρχονται, από τον ίδιο ξεριζωμό εκκινούν, την κρίση των τόπων. Γι’ αυτό χρέος μας είναι να αναζητήσουμε μαζί μια άλλη κοινωνία, έναν άλλο πολιτισμό, μια άλλη πόλη που, όχι θα είναι φιλική, αλλά που εμείς θα την καταστήσουμε φιλική). Αυτό δεν σημαίνει ότι διαφωνούμε σε όλα με την Δημοτική αρχή. Επιδοκιμάζουμε το έργο αναβάθμισης του ΕΜΑΚ για να μπορεί να παράγει, σε συνεργασία με όλους τους Δήμους της Περιφέρειας και την εξοικείωση των πολιτών με τη διαλογή στην πηγή, ανώτερης ποιότητας εδαφοβελτιωτικό. Η δημιουργία διακριτών ρευμάτων προ-διαλεγμένου στην πηγή υλικού αυξάνει επίσης και το ποσοστό ανάκτησης ανακυκλώσιμων, διευκολύνοντας την αποσυμφόρηση του ΧΥΤΑ Φυλής και την αναγκαστικά σταδιακή θεραπεία ενός εκρηκτικού κοινωνικού και περιβαλλοντικού προβλήματος από συσσώρευση σκανδαλωδών επιλογών και πρακτικών δεκαετιών με επιπτώσεις όχι μόνο περιβαλλοντικές αλλά και στις πρακτικές και τις νοοτροπίες όλων όσων εμπλεκόμαστε στο θέμα, δηλαδή ΟΛΩΝ, διότι όλοι είμαστε παραγωγοί σκουπιδιών. Όμως αυτός ο οσοδήποτε αναγκαίος πραγματισμός της προσαρμογής του ΕΜΑΚ σε ανάγκες επιπέδου Περιφέρειας, δηλαδή η βελτίωσή του για ανταπόκριση στις εισροές αποβλήτων προερχόμενων από κάθε Δήμο και ανά πάσα στιγμή, δεν μπορεί να συνιστά πρότυπο και ανώτατη επιδίωξη για κάθε Δήμο. Ούτε μπορεί να είναι στόχος του ΕΣΔΝΑ ή του ΕΜΑΚ να γεμίσουν μόνιμα τους 66 Δήμους της Αττικής με καφέ κάδους και να τους απομυζούν μόνιμα τα κομποστοποιήσιμά τους. Το ίδιο ισχύει και για τα ανακυκλώσιμα. Αναφέραμε τις επιφυλάξεις μας, γιατί διαπιστώνουμε ότι ο Δήμος Βριλησσίων έχει μετατρέψει σε αποκλειστικούς στόχους του, τους στόχους του ΕΣΔΝΑ και του ΕΜΑΚ., και όχι τους στόχους του δικού του «στρατηγικού» ΤΟΠΙΚΟΥ σχεδίου ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ αποβλήτων, ούτε αυτούς των δημοτών του, όπως ημών, γιατί αυτό ακριβώς κάνουμε στη Δράση: προωθούμε, εξειδικεύουμε και δημοσιοποιούμε προτάσεις ΔΗΜΟΤΩΝ που, με τα ταπεινά μας κριτήρια, ανταποκρίνονται καλύτερα στις πραγματικές ανάγκες του Δήμου. Με αυτή την έννοια η διαφημιζόμενη σαν οικολογική πρωτοπορία του Δήμου Βριλησσίων στην πραγματικότητα είναι μια πολιτική κλοπή, μια υπεξαίρεση αυτής της μοναδικής ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ για τους δημότες και την πόλη τους. Αυτή η πράξη συνιστά με όρους αυτοδιοίκησης πολιτικό πραξικόπημα, πλήγμα κατά των δημοτών και casus belli, χωρίς καν -πολύ φοβόμαστε- να συνειδητοποιείται. Ας μη γελιόμαστε. Πίσω από τις γιορτούλες για το περιβάλλον, τα τιμητικά βραβεία, τις εκστρατείες ευαισθητοποίησης, τα μπόνους ανταπόδοσης μέχρι το ύστατο πειστήριο των εξοντωτικών δημοτικών τελών, η αγοραία αντίληψη της πολιτικής οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα πως ΤΕΛΙΚΑ, τα χεράκια μας πράγματι τα χρειάζονται, αλλά τα χρειάζονται μόνο για τη διαλογή στην πηγή, κι από εκεί και πέρα τα θέλουν να... ξεραίνονται! Με άλλα λόγια θέλουν να ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τη χειρονομία μας, ακόμη μια, και συγκεκριμένα αυτή που θα μετατρέψει τα σκουπιδάκια από κακά σε καλά, κατανέμοντάς τα κατ’ είδος σε τρεις χωριστές σακούλες αντί για μία και μετά... αυτοί ξέρουν! Ξέρουν, πως «τα σκουπίδια είναι χρυσός!», επιλέγοντας και σ’ αυτήν ακόμη την περίπτωση αγοραίες λέξεις, αντί της χρήσης του όρου αγαθό. Τι να κάνουμε, αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα... Και κάτι τελευταίο: - Τι θα γίνει αν το σύστημα προσανατολιστεί στην καύση ως πιο επικερδή από την ανακύκλωση; -Τι θα γίνει με τις ιδιωτικοποιημένες μονάδες παραγωγής της ΔΕΗ να "πιέζουν" για καύση; -Τι θα γίνει όταν με το καλό ξεπουληθεί και το ΕΜΑΚ; Για την Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων "Δράση για μια Άλλη Πόλη" ΛΑΜΠΗΣ ΛΑΖΑΝΗΣ Παραπέμπουμε τους ενδιαφερόμενους στα άρθρα μας για την αγαθοσύνη της Συνοικιακής: Εφημερίδα «Δράσης» φύλλο 14, Νοέμβριος 2014 σελίδα 3, Σύσταση Συνεργείου Συνοικιακής Κομποστοποίησης. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος από την «ομάδα φίλων της Συνοικιακής» της Δράσης http://www.drasivrilissia.gr/db/pdf/ef_drash14.pdf Εφημερίδα «Δράσης» φύλλο 13, Ιανουάριος 2014, σελίδα 7: Γιατί έχουμε ανάγκη τη Συνοικιακή Κομποστοποίηση; Ή πάλι, γιατί «παθιαζόμαστε» γι’ αυτήν; http://www.drasivrilissia.gr/db/pdf/ef_drash13.pdf Φωτογραφία: Jean Dubuffet (1901-1985) Visitor with Blue Hat, 1955 GrandArtists/

ΣΧΕΤΙΚΑ: Δημοτικό Συμβούλιο
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Λ.Λ.
    21 Ιουλίου 2017, 23:01

    Τα αδιέξοδα της Συνοικιακής κομποστοποίησης συνιστούν μία αλλά χειροπιαστή ένδειξη πως η εξόντωση έχει καταστεί ο κεντρικός -αν και ανομολόγητος- στόχος της πολιτικής όπως αυτή ασκείται σήμερα. Το γεγονός ότι τούτη η εξοντωτική τροπή της πολιτικής παραμένει ανομολόγητη σε επίπεδο πολιτικής ρητορείας, δεν σημαίνει πως δεν γίνεται αισθητή στα πεδία της καθημερινής πρακτικής και της εμπειρίας. Πράγματι, δεν είναι η ευημερία, είναι η ύπαρξη που απειλείται. Ούτε καν «πτωχούς πλην όμως τιμίους» δεν μας θέλουν, γιατί ακριβώς οι τίμιοι κάνουν κοινωνίες που ξέρουν να βγάζουν το ψωμάκι τους, να φροντίζουν τα μέλη τους και την αειφορία του περιβάλλοντος χωρίς την ανάγκη κανενός. Αφήστε που οι ίδιοι πτωχοί και τίμιοι αργά ή γρήγορα θα ευημερήσουν απειλώντας την παντοδυναμία του θηρίου του μηδενισμού και των καταστροφέων δουλευτών του: δηλαδή καταστάσεις που είναι ανεπιθύμητες για την «τρέχουσα» πίσω από τις αγορές πολιτική μας. Πάει πια η παλιά έγνοια των αγορών για εκμετάλλευση των παραγωγικών τάξεων! Οι αγορές προτιμούν αποικίες παρασίτων για να πειραματίζονται πάνω τους και να λεηλατούν ανεμπόδιστα τη γη τους. Επομένως η ανυπαρξία κοινωνίας, η ηθική διαφθορά, το παραγωγικό τέλμα κι ένα επαπειλούμενο φυσικό περιβάλλον συνιστούν ιδρυτικές προϋποθέσεις για την τρέχουσα πολιτική και καθόλου προβλήματα για πραγματική θεραπεία. Γι’ αυτό και άπαντα τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης έχουν οσμή παρασιτογόνου και παρασιτοκτόνου μαζί. Γι’ αυτό και αντιθετικοί μέχρι πρότινος ρόλοι, όπως αυτοί στα δίπολα: εργαζόμενος και μισθοφόρος, παραγωγός και καταστροφέας, θριαμβευτής και ηττημένος, προστάτης και βιαστής, τρομοκράτης και αντιτρομοκράτης, κ.ά., γίνανε πλέον τόσο κοντινοί μεταξύ τους και σχεδόν εναλλάξιμοι. Το τείχος ακατανοησίας που έχουν ορθώσει οι δημοτικές δομές απέναντι στο αυτονόητο, έναντι της πρότασης της Συνοικιακής εν προκειμένω, σαν να επρόκειτο για ένα αστήρικτο, ουρανοκατέβατο αίτημα, την ίδια στιγμή που άσχετα, προέλευσης UFO αιτήματα (δες: προγράμματα τύπου ΣΒΑΠ και πλήθος άλλων ψευδοαναπτυξιακών επιλογών επιδοτούμενων από τα ΕΣΠΑ) γίνονται αυτοστιγμεί αποδεκτά, ή η δυσκολία για τους δημότες να αναγνωρίσουμε στη Συνοικιακή την ανάγκη στην οποία ακόμη και οι θεοί πείθονται, η δυσκολία να την ασκήσουμε ενάντια στους δαίμονες της αγοράς και της μικροπολιτικής, όλα τούτα τα εμπόδια προσφέρουν στις Δημοτικές Αρχές έναν «ασφαλή» τρόπο διοίκησης αυτοκτονικής για τους κατοίκους, και συνάμα ένα «δημοκρατικό άλλοθι» λόγω συναινετικής κατάργησης της κοινής λογικής και σύνολης της πραγματικότητας ακόμη και στο πιο στοιχειώδες επίπεδό της, αυτό του τόπου κατοικίας. Με άλλα λόγια από τη στιγμή που η χώρα μου γίνεται εμφανώς τριτοκοσμική, και οι Δήμοι της επίσης, δεν θέλω «Σύμφωνα Ευρωπαίων Δημάρχων» και παρόμοιους αποπροσανατολισμούς, θέλω να γνωρίσω τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων στις τριτοκοσμικές χώρες, θέλω να διδαχθώ τί και πώς μπορεί να διασωθεί από την ήδη συντελούμενη καταστροφή. Είναι θέμα πολιτικής προστασίας του Δήμου. Όχι από φυσική καταστροφή αλλά από κοινωνική και συστημική. Τόσο απλά. Με ελπίδα, που σημαίνει με αίσθηση ευθύνης, ανησυχία χωρίς πανικό. Υπάρχει κάτι πιο σώφρον από αυτό;

  2. Λ.Λ.
    26 Ιουνίου 2017, 22:14

    Εκ μέρους της Συνοικιακής, της σοφής και γλυκυτάτης και μαχητικής παρθένας, και της Δράσης για μια Άλλη Πόλη που την αγάπησε πρώτη, ευχαριστούμε τον αντιδήμαρχο Αλέξη Μαυραγάνη για την παρέμβαση που της εξασφάλισε στην ημερίδα.

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter