Πέμπτη 9 Αυγούστου, 9:00μμ, 2ο Γυμνάσιο Βριλησσίων (Ταϋγέτου και Ξάνθης)

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ σε ιλαρή και σαρκαστική διάθεση πρωτοτυπεί σκηνοθετώντας το «Ποιος σκότωσε το Χάρι», μια αλλόκοτη μαύρη κωμωδία καταστάσεων και μυστηρίου, με θέμα την κυνικότητα του ανθρώπινου είδους και το παράλογα κωμικό στοιχείο του θανάτου. Η ταινία βασίζεται στην ανατροπή των γενικά αποδεκτών λογικών κωδίκων. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο σκηνοθέτης «Από την λογική του παραλόγου προτιμώ τον παραλογισμό της λογικής». Μέσα από τον κύκλο θάνατος-έρωτας, η ζωή συνεχίζει τον κύκλο της, οι νεκροί θάβονται και λησμονούνται σε πείσμα του γενικά αποδεκτού «αιωνία του η μνήμη». Αιώνια, ισχυρίζεται αυτός ο αξεπέραστος μετρ του κινηματογράφου, είναι μόνο η ζωή. ΗΠΑ. Σε μια ειδυλλιακή μικρή πόλη της αγροτικής περιοχής του Βερμόντ ένας συνταξιούχος καπετάνιος αποφασίζει πως είναι ιδανική ημέρα για κυνήγι λαγών. Κυνηγώντας ανακαλύπτει το πτώμα ενός άγνωστου, του Χάρι και αρχικά πιστεύει ότι τον έχει ό ίδιος σκοτώσει κατά λάθος. Ανήσυχος, όχι από το γεγονός πως ένας άνθρωπος πέθανε, αναίτια, από δική του σφαίρα, αλλά από το φόβο της τιμωρίας, αν το συμβάν γίνει αντιληπτό στις αστυνομικές αρχές, αποφασίζει να τον θάψει βιαστικά και να ξεχάσει το όλο επεισόδιο. Αλλά η ταφή θα αποδειχτεί κάτι πολύ δύσκολο, αφού από το σημείο που βρίσκεται το πτώμα θα περάσουν αρκετοί γείτονες, στους οποίους, όπως αποδεικνύεται αργότερα, ο Χάρι είχε δημιουργήσει, εν ζωή, πολλά προβλήματα και είχαν κάθε συμφέρον και πολλές ευκαιρίες να τον στείλουν στον άλλο κόσμο. Ανάμεσα στους περαστικούς είναι η μις Γκράβελι, μία γεροντοκόρη, που θα δείξει ζωηρό ενδιαφέρον τόσο για το καπετάνιο, όσο και για το πτώμα, καθώς πιστεύει ότι αυτή σκότωσε το Χάρι, με το μεταλλικό πέταλο του παπουτσιού πεζοπορίας της, που του πέταξε σε μια τυχαία συνάντηση τους. Ο Σαμ, ένας νεαρός ταλαντούχος ζωγράφος με το καβαλέτο του θα κάνει και αυτός την εμφάνισή του και παρότι, δεν εμπλέκεται στο έγκλημα, θα υποσχεθεί στον καπετάνιο ότι θα τον βοηθήσει να θάψουν το πτώμα. Ενώ νομίζουν πως έχουν τελειώσει με την υποχρέωση αυτή που θα τους απαλλάξει από τις φασαρίες, θα διαπιστώσουν ότι ο Χάρι ακόμα και πεθαμένος προκαλεί προβλήματα.Το άτυχο πτώμα θάβεται και ξεθάβεται συνεχώς, ντύνεται, γδύνεται, ληστεύεται, υποβάλλεται σε ιατρικές εξετάσεις για να πιστοποιηθεί η πραγματική αιτία θανάτου του και να αποκατασταθεί η ήρεμη καθημερινότητα στην πόλη. Με κάποιο τρόπο θα αναμειχθεί στις περιπέτειες ταφής και εκταφής και ο πραγματικός αίτιος της επίσκεψης του Χάρι στην περιοχή, η πρώην γυναίκα του νεκρού. Αν και σύζυγός του Χάρι, είναι η μοναδική που δεν ενοχλείται καθόλου από τον θάνατο του, αλλά αντίθετα δείχνει πολύ ευχαριστημένη με αυτή την εξέλιξη. Άλλωστε πάντα επεδίωκε να ξεφύγει από αυτόν και αυτό έκανε, καταφεύγοντας στο Βερμόντ με τον μικρό γιο της, τον Άρνι. Πίστευε ότι είχε απαλλαγεί για πάντα από την παρουσία του μέχρι που της χτύπησε την πόρτα και την υποχρέωσε με τις απαιτήσεις του να τον τραυματίσει (θανάσιμα;) με ένα αντικείμενο της κουζίνας. Εκτός από τον αθώο ζωγράφο και τους τρεις δυνάμει ένοχους, στην υπόθεση εμπλέκονται ένας γιατρός που καλείται να εξετάσει το πτώμα και ένας ξένος εκατομμυριούχος που ενδιαφέρεται να αγοράσει τους πίνακες του Σαμ. Στη μέση όλων βρίσκεται ο μικρός γιος του νεκρού που θα δώσει, με την αφέλεια του, την λύση στο μυστήριο του δολοφόνου και του φονικού όπλου, καθώς και ο απροσάρμοστος εκπρόσωπος του νόμου που παρακολουθεί τα γεγονότα αδυνατώντας να αντιληφθεί τη σημασία τους. Όλος ο κυνισμός του κόσμου συνοψίζεται στο «κόλπο» που στήνουν οι τρεις φερόμενοι ως δράστες σε συνεργασία με τον Σαμ για να πάρουν το πτώμα από το σημείο που το βρήκαν και αφού το καθαρίσουν να το επιστρέψουν στην αρχική του θέση. Κατόπιν τούτου, η τάξη θα αποκατασταθεί, κανείς δεν θα υποφέρει από τύψεις για κάποιον που ποτέ δεν σκότωσε. Ο θάνατος του Χάρι σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας καλύτερης ζωής για όλους τους. Η ταινία βασίζεται σ' ένα μυθιστόρημα του Βρετανού Τζακ Τρέβορ Στόρι και είναι σκηνοθετημένη με ανατρεπτική διάθεση από έναν δημιουργό που πάντα αποτύπωνε στο πανί, τον ανθρώπινο παραλογισμό με βαθιά ειρωνεία. Εντυπωσιακός είναι ο τρόπος που ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τους ήρωες να μην θέλουν να ξεφορτωθούν το έγκλημα και να μην τιμωρούνται εξ αιτίας του, αλλά να διεκδικούν την πατρότητα του, χωρίς ενοχές και με μόνη δικαιολογία ότι ο εκλιπών άξιζε όσα έπαθε. Οι διάλογοι είναι πανέξυπνοι και διασκεδαστικοί, η έγχρωμη φωτογραφία αποδίδει πανέμορφά τα υπέροχα χρώματα του αμερικανικού φθινοπώρου, οι ερμηνείες εξαιρετικές με κορυφαίες αυτές του Έντμουντ Γκουέν, ως Σαμ και της Σιρλεϊ Μακ Λέιν που κάνει εδώ την πρώτη της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη. Η υπέροχη μουσική ενισχύει το μυστήριο και τις λυρικές στιγμές του φιλμ. Υποψήφια ταινία για τα βραβεία BAFTA καλύτερης ταινίας και καλύτερης γυναικείας ερμηνείας. Η.Π.Α. 1955. Διάρκεια: 99’. Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock. Σενάριο: John Michael Hayes βασισμένο στο μυθιστόρημα του Jack Trevor. Πρωταγωνιστούν: Edmund Gwenn, John Forsythe, Shirley MacLaine, Mildred Natwick, Mildred Dunnock, Jerry Mathers, Royal Dano. Φωτογραφία: Robert Burks. Μουσική: Bernard Herrmann. Οι καλοκαιρινές κινηματογραφικές προβολές του Cine-ΔράσηΤην Πέμπτη 16 Αυγούστου δεν θα υπάρχει προβολή. Επανερχόμαστε την Πέμπτη 23/8 με την κωμωδία «Πάντα ονειρευόμουν να γίνω γκάνγκστερ»