Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Πέρα στο θολό ποτάμι

του Χρήστου Ι. Βατούσιου

Σαν θα παντρεφτείς με το καλό, τότε θα ιδείς πόσο γρήγορα έρχονται τα παιδιά. Σαν τα λόγια των γυναικών στο ποτάμι που σταματημό δεν έχουν και τρέχουν πάνω στις πέτρες και φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν με τα νερά του σαν τις κοιλίες μας. Θα τα ιδείς, όλα στην ώρα τους με την ευκή του θεού. Έτσι της μίλαγε η θειά της η Χαδούλα που την μοσχανάθρεψε σαν να 'ταν δικό της παιδί, καθώς η μάνα της έκλεισε τα μάτια της την ώρα που εκείνη άνοιγε τα δικά της. Τέσσερα χρόνια είχανε περάσει από τότε που την πήρε ο Μιχαλιός, τέσσερα ολόκληρα χρόνια κι ώρα της δεν ερχόταν. Τι κι αν κατέβαινε στο ποτάμι κι έβλεπε τα νερά του να φουσκώνουν, τι κι αν μπλεκόταν με τις γυναίκες σε λόγια παράφορα, τι κι αν κάθε που συναντούσε τη θειά της την ρωτούσε επίμονα με το βλέμμα κι απόκριση δεν έπαιρνε, η ώρα δεν ερχόταν. Με τον καιρό δόθηκε στα βοτάνια, στα ξόρκια, στα τάματα, μα ο καιρός κυλούσε σαν το ποτάμι και το μόνο που φούσκωνε μέσα της ήταν η απελπισία. Βάλθηκε να ρωτά για το σόι της και για του αντρός της. Μην ήταν κάποιος στέρφος, μην υπήρχε τέτοιο κακό και το 'χε πάρει όλο επάνω της. Μα άκρη δεν έβρισκε μέχρις εκεί που τα θυμούνταν οι παλιοί. Ο ύπνος την είχε εγκαταλείψει προ πολλού και ξέσερνε τα λογικά της στις όχθες του ποταμού. Άρχισε να κατηγορεί τον άντρα της, να δίνεται στους περαστικούς, τα κουτσομπολιά φούντωναν καλύπτοντας το μουρμουρητό του νερού που τα σεργιάνιζε και σ' άλλα χωριά. Ένα βράδυ ανάμεσα σε βροντές, περίλαμπρη ανακοίνωσε στον άντρα της. Μιχαλιό μου, τα καταφέραμε, περιμένω παιδί...! Άλλο δεν πρόλαβε να ιδεί, παρά τα μάτια του που άστραψαν μαζί με την λάμα. ΠΙΝΑΚΑΣ: Childe Hassam, Η σονάτα. 1893. ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ: Ακροβάτες στο χαρτί
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
    13 Οκτωβρίου 2018, 20:24

    Πόσο εύκολα θολώνει το μυαλό!

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter