του Μπάμπη Δαμουλιάνου - Ευαγγελάτου

Η παραψυχολογία Των Β.Ν. Πούσκιν και Α.Π. Ντουμπρόφ. Από τις εκδόσεις Α.Π. Καπόπουλος. Χωρίς να είμαι γλωσσολόγος, η πρόθεση «παρά» στον δικό μου τουλάχιστον αξιακό κόσμο παραπέμπει σε κάτι το παρακατιανό, στον υποβιβασμό της έννοιας που ακολουθεί σε μια σύνθετη με αυτήν την πρόθεση λέξη. Φέρνω για παράδειγμα τα ζεύγη: Κράτος- παρακράτος, οικονομία-παραοικονομία, εμπόριο - παραεμπόριο, Φιλολογία - παραφιλολογία κ.ο.κ. Έτσι στην περίπτωση της σοβαρής επιστήμης της ψυχολογίας –στοιχεία της οποίας μας δίδασκαν κάποτε στην Ε’ τάξη του εξαταξίου Γυμνασίου- οι ασχολούμενοι με την Παραψυχολογία επιδεικτικά αγνοούνταν. Στα συνέδρια των ψυχολόγων δεν προσκαλούνταν. Από την άλλη μεριά οι παραψυχολόγοι που έχουν αντικείμενο τα αρκετά παράξενα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στην κοινωνική ζωή με αδιαμφισβήτητη αλήθεια και χειροπιαστά αποτελέσματα όπως π.χ. ο αντίθετος με την παραδοσιακή ιατρική βελονισμός με τις θεραπευτικές του ιδιότητες από γνώστες που κατέχουν την μέθοδο, διαγνώσεις εσωτερικών παθήσεων με πλησίασμα των χειρών στην πάσχουσα περιοχή από ειδικά προικισμένα προς τούτο άτομα, ο επηρεασμός στην βλάστηση και καρποφορία φυτών με την ίδια μέθοδο, η τηλεπάθεια, η τηλεκινησία, η μεταβίβαση σκέψης κ.α. ισχυρίζονται πως οι μέθοδες των φυσικών επιστημών και της επιστήμης της Ψυχολογίας εδώ συγκεκριμένα, είναι ακατάλληλες για την ερμηνεία των φαινομένων τούτων, που αποτελούν μια άλλη πραγματικότητα. Διαπιστώνουμε εδώ δύο εγωισμούς σε μία διελκυστίνδα με αντίθετες κατευθύνσεις. Οι συγγραφείς του βιβλίου που αναφέρω στην αρχή, οπαδοί της υλιστικής διαλεκτικής φιλοσοφίας, δεν γράφουν και θεωρητικολογούν από απόσταση. Απορρίπτουν και τους δύο εγωισμούς, αγκαλιάζουν το θέμα, γίνονται ακτιβιστές, πληροφορούνται, πειραματίζονται και προσπαθούν να ρίξουν γέφυρες για να εξηγήσουν τα ανεξήγητα. Δεν ξέρω πια ακριβώς χρονολογία γράφτηκε το βιβλίο αυτό. Μικρό, με 177 σελίδες όλες κι’ όλες με εμφανή μια καλή μετάφραση, ευκολοδιάβατο, κατανοητό κυρίως σε όσους έχουν κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις των φυσικών επιστημών, με τα μεγάλα ανατρεπτικά τους άλματα τον 20ό αιώνα και την επακόλουθη τεχνολογική πρόοδο. Τερματίζει με αρκετά τεκμηριωμένες αισιόδοξες προβλέψεις θαυμαστών ανακαλύψεων, ελπίζω για μια ζωή ομορφότερη για όλους. Το αγόρασα πριν αρκετά χρόνια για να δω τη λένε και αυτοί που καταπιάστηκαν με ένα τέτοιο θέμα. Ο τίτλος του δεν με ενθουσίασε και το άφησα παράμερα. Η 2η καραντίνα με τον κορωνοϊό, το έφερε στο τραπέζι. Το διάβασα μονορούφι και θα το επαναλάβω. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος