Αμετάβλητα τα δημοτικά τέλη για το 2022

«Πολύ ήσυχοι ήσασταν σήμερα», μας ψιθύρισε συνάδελφος δημοτικός σύμβουλος άλλου συνδυασμού, εν μέσω συνεδρίασης, για τη στάση μας στη συζήτηση για τα δημοτικά τέλη... Μπορεί και να είχε δίκιο!» Αμετάβλητα παρέμειναν για το 2022 στα Βριλήσσια, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τόσο τα τέλη καθαριότητας- ηλεκτροφωτισμού, όσο και τα τέλη ύδρευσης. Ειδικότερα, οι συντελεστές για τα τέλη καθαριότητας παραμένουν στα 1,12 ευρώ ανά τ.μ. για οικιακή χρήση και στα 2,72€ ανά τ.μ. για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας. Αντίστοιχα, τα τέλη ύδρευσης για τριμηνιαίες καταναλώσεις έως 10 κυβικά μέτρα παραμένουν στα 5,97€, (πάγιο) στα 0,63€/m3 για καταναλώσεις 31-60m3, στα 1,74€/m3 για καταναλώσεις 61-80m3, στα 2,29€ για καταναλώσεις 81-105m3 και στα 2,75€ ανά κυβικό για καταναλώσεις 106m3 και άνω. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο της 8ης Δεκεμβρίου, οι δαπάνες της (ανταποδοτικής) Υπηρεσίας Καθαριότητας & Ηλεκτροφωτισμού έφθασαν το 2020 στα 3.282.698€, (απολογιστικά), ενώ το 2021 προβλέπεται να φθάσουν στα 2.985.783€. Σε μια συνεδρίαση διεκπεραιωτική, (όπως οι περισσότερες), δεν συζητήθηκαν οι προοπτικές της Καθαριότητας, η πορεία της ανακύκλωσης, ο σχεδιασμός της χρονιάς, τα προβλήματα της Υπηρεσίας και το αν είναι σκόπιμη ή όχι η μείωση των δημοτικών τελών, αλλά απλώς ψηφίστηκε (από τη διοικούσα παράταξη), η εισήγηση της δημοτικής αρχής. Διότι κάθε φορά, αυτό που ζητείται από τους δημοτικούς συμβούλους, δεν είναι η συμμετοχή τους σε μια παραγωγική διαδικασία διαλόγου με σκοπό να ληφθούν αποφάσεις, αλλά η ανταλλαγή πυρών και εντυπώσεων, (την οποία αλληλοτροφοδοτούν οι παρατάξεις εξουσίας) σ’ ένα πλαίσιο προειλημμένων αποφάσεων: Στο τέλος, έγκυρες είναι μόνον οι προτάσεις της διοίκησης, που μάλιστα, θα καταχωρηθούν ως «ομόφωνα» δεκτές, έστω κι αν η πραγματική πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου διαφωνεί! Το αντιδημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο, (Ν.4623/2019), που θεσπίστηκε στο όνομα της «κυβερνησιμότητας», οδηγεί τα θεσμικά όργανα σε μαρασμό και σε συζητήσεις χωρίς προσανατολισμό. Όλη η κουβέντα διεξάγεται επί μιας εισήγησης της Οικονομικής Επιτροπής, (δεν μετέχουν όλες οι παρατάξεις), στην οποία οι διοικήσεις διαθέτουν πλειοψηφία. Άλλες προτάσεις γίνεται να εισαχθούν σε ψηφοφορία, μόνο αν πρώτα εγκριθούν από την Οικονομική Υπηρεσία που θα πιστοποιεί ότι δεν διαταράσσεται η ισοσκέλιση εσόδων και δαπανών. Κάτι που πρακτικά είναι δύσκολο να διεκπεραιωθεί σε τόσο σύντομο χρόνο, χωρίς υποστηρικτικούς μηχανισμούς και γνώση όλων των παραμέτρων... Είναι χαρακτηριστικό της όλης επιφανειακότητας, ότι τα τέλη ύδρευσης, τελευταίο θέμα της ημερήσιας διάταξης, δεν συζητήθηκαν καν (!), αφού κατά τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, «κάθε παράταξη θα ψήφιζε όπως ψήφισε και στο θέμα των δημοτικών τελών», οπότε η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε με μια ακόμη «ομόφωνη» απόφαση του δημοτικού συμβουλίου... Τι άλλο ειπώθηκε στο δημοτικό συμβούλιο; Σε ό,τι αφορά τα δημοτικά τέλη, επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί αντιπρόταση από την πλευρά της «Νέας Πνοής» (Πισιμίσης) η οποία προέβλεπε μείωση 8%, αλλά η Οικονομική Υπηρεσία του Δήμου δεν την ενέκρινε, με το αιτιολογικό ότι τροποποιούσε τους όρους διαγωνισμών που έχουν ήδη καταρτιστεί. Για τεχνητή διόγκωση του προϋπολογισμού της Υπηρεσίας μίλησε από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης η κα Χρυσοπούλου, εκτίμηση που... σιωπηρά αποδέχτηκε και ο Δήμαρχος, ο οποίος προεξόφλησε αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου και στο τέλος ταφής απορριμμάτων (ΕΔΣΝΑ), που, όπως δήλωσε, έχουν προεκτιμηθεί στον διαμορφωθέντα προϋπολογισμό δαπανών της Υπηρεσίας. Μάλλον οι μειώσεις δημοτικών τελών πάνε για την προεκλογική χρονιά! Κανείς βέβαια δεν έθεσε το κύριο: Όχι ποιο θα είναι το ύψος των δημοτικών τελών αλλά το πώς και μέσα από ποιες διαδικασίες διαχειρίζεται ο Δήμος τα χρήματα που εισπράττει. Ούτε βέβαια έγινε απολογισμός των περσινών προβλέψεων προμηθειών και αποφάσεων... Σε κάθε περίπτωση, η δημοτική αρχή συνεχίζει την προσφιλή της πρακτική να μην συζητάει με τις άλλες παρατάξεις και τους δημότες, επιτείνοντας την υποβάθμιση της αυτοδιοίκησης, από θεσμό επικοινωνίας με τον δημότη -και εν μέρει δραστηριοποίησής του- σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό, όπου θέση έχουν οι «επαγγελματίες» που διαμορφώνουν την εκλογική τους πελατεία μακριά από τους δημότες, συχνά σε βάρος των συμφερόντων τους... Όλα αυτά θα ήταν δευτερεύοντα και ίσως αντιμετωπίσιμα, αν δεν τα επιβάρυνε αποφασιστικά το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Η αποστροφή του πολίτη σήμερα προς την πολιτική και η συρρίκνωση της κοινωνικής διαθεσιμότητας, δυσκολεύει κάθε πραγματική εναλλακτική προσπάθεια. Ποιος «κανονικός άνθρωπος» ενδιαφέρεται να μετέχει σ’ ένα διάλογο με μηχανισμούς, με παράγοντες για τους οποίους η συμμετοχή τους στα κοινά είναι ταυτισμένη με τη διεκδίκηση θέσεων, να υπομένει λογύδρια «συνδικαλιστικού» τύπου, με εισηγήσεις θεμελιωμένες σε στοιχεία και πίνακες που σύντομα θα «αναμορφωθούν»; Τότε, τι θέλετε να πούμε εμείς; Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη