Δημοτικό Συμβούλιο
του Δημήτρη Καλαμπούκα
(Δημοσιεύουμε σχόλιο του συνδημότη μας Δημήτρη Καλαμπούκα στο πρόσφατο άρθρο στην ιστοσελίδα μας με τίτλο «Ας σιωπήσουμε! - Για τις καταλήψεις στα Βριλήσσια». Εννοείται ότι, από την πλευρά μας είναι καλοδεχούμενη και επιθυμητή η σχετική αρθρογραφία, αφού βεβαίως το «Ας σιωπήσουμε» αφορούσε μια προτροπή για να προσέξουμε τι λένε και τι κάνουν οι μαθητές και όχι κατά κυριολεξία φίμωση άλλων απόψεων.) Τα αιτήματα των μαθητών είναι μεν δίκαια, αυτό όμως δε σημαίνει πως δε θα ασκήσω κριτική στάση απέναντί τους. Ναι, δεν είναι χαϊδεμένα παιδάκια, οι περισσότεροι έχουν συγκροτημένο λόγο, που δεν τον συναντάς εύκολα στον μέσο ενήλικα. Είναι πιεσμένοι, αναμφισβήτητα. Και αποξενωμένοι από το σχολείο, τους γονείς, την άτιμη την «κενωνία». Όμως είναι οι αυριανοί συνειδητοποιημένοι πολίτες, με -υποτίθεται- κριτική σκέψη, αίσθημα αλληλεγγύης και ενσυναίσθηση. Προσωπικά έχω προσδοκίες αλλά και απαιτήσεις, λόγω της έντονης διάθεσή τους να αλλάξουν τον κόσμο ΤΩΡΑ. Και επειδή το ζητούμενο δεν είναι σε τι κόσμο θα αφήσουμε τα παιδιά μας, αλλά σε τι παιδιά αφήνουμε τον κόσμο μας έχω να πω τα εξής στους μαθητές, χωρίς καμία διάθεση διδακτισμού: Μάθετε τι είναι τα μαθητικά συμβούλια και οι μαθητικές συνελεύσεις, πως λειτουργούν, ποια είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των μαθητών, τι αναφέρει η Επιτροπή Δικαιωμάτων του παιδιού του ΟΗΕ, πως το Συμβούλιο της Ευρώπης προωθεί τη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία των σχολείων. Δε θα σας τα πει αυτά κανείς, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί αδιαφορούν και δε θα μπουν καν στον κόπο να ασχοληθούν διότι θεωρούν ότι δεν είναι αρμοδιότητά τους, η δε συντριπτική πλειοψηφία των γονέων τα θεωρεί περιττές ανοησίες. Για παράδειγμα, μπορείτε να επισκεφτείτε την εξής πηγή: inart12.org/images/Documents/H_Synelefsi_ton_Paidion.pdf Η όποια απόφασή σας να έχει δημοκρατική νομιμοποίηση και να λαμβάνεται με σεβασμό στην αντίθετη άποψη, διότι η διαφωνία είναι δομικό συστατικό της δημοκρατίας. Μην φιμώνετε αυτούς που διαφωνούν. Δείτε την πορεία των μαθητικών καταλήψεων τα τελευταία 30 χρόνια και βγάλτε συμπεράσματα, παραδειγματιστείτε, κάντε (αυτο)κριτική, αποφύγετε τα ίδια λάθη που κάνανε οι προηγούμενοι. Σκεφτείτε ποιοι εξαργύρωσαν τα νεανικά τους «επαναστατικά» ιδεώδη φθάνοντας σε υψηλά αξιώματα. Και αν πάμε πιο πίσω, από την αρχή της μεταπολιτευτικής περιόδου και μετά, ρωτήστε τους γονείς σας σχετικά. Όπως σωστά αναφέρει ο αρθρογράφος, ο αγώνας σας μπορεί να είναι εκτεθειμένος στον προσεταιρισμό των διαφόρων που επιδιώκουν να τον πάνε εκεί που εκείνοι θέλουν. Να ξεκινήσει ουσιαστικός διάλογος με τη συμμετοχή μαθητών, σύλλογο διδασκόντων και γονέων, όλους αυτούς που με λίγα λόγια που αποτελούν τη σχολική κοινότητα. Αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσα στο σχολείο, είτε εκτός. Να το πάμε ένα βήμα πιο πέρα; Ξεκινήστε μια ανοικτή διαδικτυακή συζήτηση με εκπροσώπους μαθητών, καθηγητών, γονέων, ώστε να ενημερωθούμε όλοι για τα αιτήματά σας. Το τολμάτε; Ακούμε συχνά πως τα σχολεία είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Ο Καμύ έλεγε "Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει". Τροφή για σκέψη για όλους μας. *Σώπα μη μιλάς (του Αζίζ Νεσίν) Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω, σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο. Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι. Κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε. Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα" και μαζευτήκαμε πολλοί, μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή! Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου, γιατί νομίζω πως θα έρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο, με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει ΜΙΛΑ!... Δημήτρης Καλαμπούκας Το αρχικό άρθρο της ΔΡΑΣΗΣ: Ας σιωπήσουμε - Για τις καταλήψεις στα Βριλήσσια: https://www.drasivrilissia.gr/Articles/Article/3973
ΣΧΟΛΙΑ