Συμβαίνουν στην πόλη μας
Δαπανηρές περιπολίες για τη φύλαξη των δημοτικών εγκαταστάσεων
Χωρίς αιτιολόγηση ή κάποια απολογιστικά στοιχεία προώθησε η δημοτική Αρχή πρόταση προς την αρμόδια Οικονομική Επιτροπή, για την ανανέωση σύμβασης για τη φύλαξη των δημοτικών χώρων με περιπολίες αυτοκινήτων ιδιωτικής εταιρείας, την οποία φαίνεται ότι οι διοικούντες αντιλαμβάνονται ως την μόνη μέθοδο προστασίας της δημοτικής περιουσίας. Η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης για δύο έτη, που θα εκτελεσθεί με ανοιχτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό, εκτιμάται στα 446.400 €, ποσό που θα καλυφθεί από τον προϋπολογισμό του Δήμου. Συγκεκριμένα, προβλέπεται να αυξηθούν σε τρείς (από δύο σήμερα), οι εποχούμενες 8ωρες περιπολίες σε καθημερινή βάση, για 24 μήνες, κατά τις ώρες 22:00-06:00, με σκοπό την «αποτροπή τυχόν ενεργειών φθοράς και βανδαλισμού της δημόσιας περιουσίας από άτομα με παραβατική συμπεριφορά, καθώς και η γενικότερη ενίσχυση της αίσθησης ασφάλειας των δημοτών», αφού σήμερα οι δημοτικές εγκαταστάσεις* δεν επιτηρούνται. Όπως όμως συχνά συμβαίνει στην πολιτική, οι προθέσεις απέχουν από την πραγματικότητα... Χωρίς μελέτη και χωρίς στοιχεία Υπό κανονικές συνθήκες, πριν ανανεωθεί η σύμβαση για τη φύλαξη, τα προαναφερθέντα θα έπρεπε να ελεγχθούν και να θεμελιωθούν. Η διοίκηση αυξάνει τις βάρδιες των εποχούμενων αυτοκινήτων και το συνεπαγόμενο κόστος για τον Δήμο, αλλά δεν έχει καταθέσει στα θεσμικά όργανα κανένα στοιχείο αξιολόγησης από την μέχρι σήμερα εφαρμογή του μέτρου. Ισχυρίζεται ότι με την επιλογή της «συμβάλλει στη μείωση της παραβατικότητας» και ότι η «επισκευή και η αποκατάσταση των φθορών που προκαλούνται είναι υψηλή», χωρίς να το αποδεικνύει, αλλά και χωρίς να παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία που να αποδεικνύουν την αναγκαιότητα της πρότασης της. Ούτε ενημερώνει για το κόστος της αποκατάστασης των φθορών. Έχει γίνει καταγραφή ζημιών; Υπάρχει αρχείο συμβάντων που έχουν αναφερθεί στην αστυνομία; Αν όχι τότε πως προέκυψε θετική η σχέση κόστους - αποτελέσματος από την εφαρμογή της υπηρεσίας; Όταν ρωτήθηκε για όλα αυτά ο αρμόδιος αντιδήμαρχος στην Οικονομική Επιτροπή, απάντησε απλώς ότι δεν είναι σε θέση να ενημερώσει τα μέλη, (που ωστόσο κλήθηκαν να ψηφίσουν), διότι τα στοιχεία παρέχονται αποκλειστικά στον δήμαρχο… Δεν είναι όμως μόνον το ζήτημα της έκδηλης προχειρότητας στον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Σε όλες τις συμβάσεις ανάθεσης έργου υπάρχει μια αναφορά που καλύπτει τον εντολέα κι επιβάλλει κυρώσεις στον εργολάβο εάν κάτι «δεν πάει καλά». Εν προκειμένω, πώς καλύπτεται ο Δήμος σε περίπτωση ανεπαρκούς τήρησης της σύμβασης; Εάν π.χ. γεμίσουν ένα βράδυ οι τοίχοι ενός φυλασσόμενου δημοτικού κτηρίου με συνθήματα της Χρυσής Αυγής ή κλαπούν υπολογιστές από ένα σχολείο ή συνεχιστούν οι κλοπές υλικών και πετρελαίου από το αμαξοστάσιο της Ναυτικής Βάσης στις οποίες η ίδια η διοίκηση αναφέρεται, τότε τι γίνεται; Έχει ευθύνη η εταιρεία φύλαξης; Εάν όχι, μήπως οι δαπάνες θα έπρεπε να στραφούν σε άλλη κατεύθυνση, ενδεχομένως στη βελτίωση της ασφάλειας των δημοτικών χώρων; Το φαίνεσθαι είναι το παν. Η πρακτική της ανάθεσης περιπολιών σε ιδιωτικές εταιρείες είναι η νέα «μόδα» στους Δήμους. Δημοφιλής, γιατί αποτελεί μια συνεχή και έμπρακτη ζωντανή διαφήμιση του ενδιαφέροντος των δημάρχων προς τους ψηφοφόρους τους και μια πρώτη απάντηση, (αν και δαπανηρή), μπροστά στο πραγματικό γεγονός της αυξημένης παραβατικότητας. Έτσι υποτίθεται ότι εμπεδώνεται το κλίμα ασφάλειας στους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν κάθε βράδυ τα αυτοκινητάκια με τους πράσινους φάρους να τριγυρίζουν στις γειτονιές υποκαθιστώντας την πραγματική αστυνομία. (Όπως σιγά-σιγά συμβαίνει με κάθε δημόσιο αγαθό). Και μπορεί η σύμβαση με την εταιρία φύλαξης να αφορά αποκλειστικά τα κτήρια του Δήμου, όμως στην πραγματικότητα οι διοικούντες ενδιαφέρονται «για την αύξηση της αίσθησης ασφάλειας στην πόλη». Η «αίσθηση» είναι το παν! Όσο υπάρχει η «αίσθηση», κανείς δεν προβληματίζεται για το κόστος της σύμβασης, ούτε για το αν αυτή αποδίδει συγκριτικά με άλλες επιλογές. Ούτε σκέφτεται ότι με μικρότερα ποσά θα μπορούσαν να ενισχυθούν σοβαρά οι υποδομές των δημοτικών κτηρίων με συναγερμούς, αισθητήρες κίνησης, προστατευτικά και ό,τι χρειαστεί ή ακόμη, ότι με το ένα δέκατο αυτής της δαπάνης θα μπορούσε ο Δήμος να ενισχύσει το τοπικό αστυνομικό τμήμα με δυο αληθινά περιπολικά. Τίποτε από αυτά δεν έχουν σημασία αφού αυτά δεν θα τα «βλέπουν» οι δημότες, η εικόνα έχει προτεραιότητα. Η Πόλη απέναντι στην εικόνα της Έχουμε επισημάνει το ζήτημα της ασφάλειας ως εξαιρετικά σημαντικό, μάλιστα στην προεκλογική μας εκδήλωση του 2015. Όταν όλοι έταζαν τα πάντα, εμείς είπαμε την αλήθεια: Ότι, δηλαδή, «,σε μια χώρα που τριτοκοσμοποιείται, αυτού του τύπου η εγκληματικότητα ήρθε για να μείνει». Και ότι «με τεχνικούς τρόπους δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί. Ή θα ανασυσταθεί ο δημόσιος χώρος και μαζί μ’ αυτόν η δημόσια εμπιστοσύνη, αποπνέοντας έναν άλλο αξιακό κώδικα ή οι άνθρωποι θα παραμένουν κλεισμένοι και φοβισμένοι στα σπίτια τους, περιμένοντας τους διαρρήκτες. Και ως γνωστόν, ο φοβισμένος άνθρωπος δεν γίνεται ποτέ πολίτης». Σημαντικά κι ασήμαντα Δεν πιστεύουμε άκριτα στην αποτελεσματικότητα αυτών των επιλογών. Σε πλήρη αντίθεση με τις διαχειριστικές λογικές, πρέπει να κατανοηθεί ότι η μετατροπή της κοινωνίας σε σώμα, βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, είναι αναγκαία, αφορά το σήμερα όχι κάποιο μακρινό μέλλον. Και μπορεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων να χρειάζεται οργάνωση, τεχνική ικανότητα κλπ, (που ούτε αυτά τα διαθέτουν οι διοικούντες), κυρίως όμως χρειάζεται πολίτες παρόντες και εν εγρηγόρσει. Εάν ο γείτονας δεν σηκωθεί όταν χτυπάει ο συναγερμός σου, μην περιμένεις από την ασφάλεια. Αυτό λέμε. Προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των δυσκολιών είναι να υπάρχουν ενεργοί πολίτες. Διαφορετικά απομένει η λογική της ανάθεσης, το «ψηφίστε μας και θα σας τα λύσουμε», εν προκειμένω, θα νοικιάσουμε κι άλλα αυτοκινητάκια να γυρνάνε γύρω – γύρω το βράδυ για να κοιμάστε ήσυχοι. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Από όσα αναφέραμε προηγουμένως προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο τρόπος που επιλέχθηκε για να φυλάσσονται οι δημοτικοί χώροι των Βριλησσίων δεν είναι απαραίτητα ο πιο αποτελεσματικός και πάντως, χωρίς στοιχεία, αυτό δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Επομένως, πρώτη υποχρέωση της δημοτικής αρχής είναι να ενημερώσει το Δημοτικό Συμβούλιο και τους πολίτες για τις επιλογές της. Επιπλέον, προτείνουμε: - Να μελετηθεί η δυνατότητα να θωρακιστούν όλα τα κτήρια του Δήμου με σύγχρονα μέσα ασφάλειας και αποτροπής, (συναγερμοί κ.α.), έτσι ώστε να εμποδίζονται οι επίδοξοι βανδαλιστές. Το ίδιο ισχύει και για τις αποθήκες όπου φυλάσσονται υλικά μεγάλης αξίας. - Να υλοποιηθεί άμεσα η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τη σύσταση δημοτικής αστυνομίας, την οποία η σημερινή διοίκηση κατήργησε. Μπορεί ο μικρός αριθμός υπαλλήλων που θα την στελεχώσουν να μην επαρκεί για να καλυφθούν οι ανάγκες, παρόλα αυτά θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος. -Αν επιλεγεί τελικά ως λύση η εταιρία φύλαξης, ο Δήμος να κινηθεί στην κατεύθυνση της σύστασης Κοινωνικού Συνεταιρισμού Ανέργων Δημοτών, με σκοπό αυτός να συμμετάσχει στον διαγωνισμό που θα διεξαχθεί για να αναλάβει τη φύλαξη. (Το υποστηρίξαμε μάταια και στην περίπτωση της ενοικίασης των δημοτικών αναψυκτήριων. Ο Δήμος θα μπορούσε να ενημερώσει, να οργανώσει, να διαθέσει νομική και λογιστική υποστήριξη, να πρωτοστατήσει στη δημιουργία ενός κοινωνικού συνεταιρισμού στην περιοχή που θα μπορούσε να συμπεριλάβει πολλά αντικείμενα. Ο Δήμαρχος απλώς απαντά, ότι αν αυτός συσταθεί, ευχαρίστως να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς...). Με αυτό τον τρόπο, και εργασία θα εξασφαλιστεί σε κάποιους άνεργους συνδημότες μας, και η φύλαξη του προαστίου θα ανατεθεί σε ανθρώπους που ζουν σ’ αυτό, το γνωρίζουν, το αγαπούν και το φροντίζουν. Μακροπρόθεσμα. Έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει ότι ο Δήμος θα έπρεπε να δρομολογήσει την κατασκευή πολυδύναμου κτηρίου διοίκησης στο δημοτικό οικόπεδο των 9 στρεμμάτων της οδού Μητροπούλου, όπως προβλέπεται από το ισχύον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Πόλης, το οποίο οι πάντες επιμένουν να παραβλέπουν. Σε ένα τέτοιο κτήριο, το οποίο θα άλλαζε το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες, θα μπορούσαν να στεγαστούν και οι Τεχνικές Υπηρεσίες και το ΚΑΠΗ και η Κοινωνική Υπηρεσία και το ΚΕΠ και αίθουσες κινηματογράφου και πολιτισμού και οτιδήποτε άλλο απαιτηθεί, χωρίς ενοίκια, αγορές ακατάλληλων κτηρίων και προσωρινές δαπανηρές λύσεις. Ο χώρος και ο ισχύων συντελεστής δόμησης είναι επαρκής. Με αυτόν τον τρόπο θα γίνονταν ένα μεγάλο «συμμάζεμα» των διάσπαρτων και συχνά προβληματικών χώρων που χρησιμοποιεί σήμερα ο Δήμος και σε ότι αφορά τη φύλαξη, αυτό θα ευνοούσε την εύκολη, συστηματική και αποτελεσματική επιτήρηση του ενός κεντρικού κτηρίου. (Για όσους αναρωτηθούν τι θα απογίνει το γήπεδο και οι εγκαταστάσεις της οδού Μητροπούλου, οι οποίες σήμερα δεν μπορούν να αδειοδοτηθούν λόγω μη προβλεπόμενης χρήσης του χώρου, αυτές μπορούν να μεταφερθούν νόμιμα και άμεσα στο ήδη χωροθετημένο για αθλητικές χρήσεις οικόπεδο ΟΤ61 -πρώην τένις κλαμπ- που πρόσφατα αγόρασε η δημοτική αρχή. Για όλα βέβαια χρειάζεται η ανάλογη βούληση …) Όλα συνδέονται: Η περίπτωση των σχολείων Τέλος, το ειδικότερο θέμα των βανδαλισμών στα σχολεία, που δεν οφείλονται πάντα στους μαθητές αλλά προκαλούνται από εξωσχολικά στοιχεία, είναι μια πρόκληση για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για τον Δήμο. Θα μπορούσαν στο πλαίσιο του ολοήμερου σχολείου να γίνουν τακτικές ανοιχτές συζητήσεις με τους μαθητές, με τη συμμετοχή και γονέων, για τη βελτίωση του σχολικού χώρου, με στόχο ένα σχολείο που οι μαθητές θα αισθάνονται δικό τους. Με δράσεις που η εκπαιδευτική κοινότητα θα προτείνει, εικαστικές παρεμβάσεις κ.τ.λ. Και αυτό το ζήτημα άπτεται της ασφάλειας που συζητάμε… αλλά και της δυνατότητας του Δήμου να ασκεί παρεμβάσεις ουσίας. Αντί λοιπόν για όλα αυτά που κανονικά θα έπρεπε και θα μπορούσαν έστω να συζητηθούν, στο πλαίσιο βέβαια μιας άλλης οπτικής για τον Δήμο μας, ένα ενδεχόμενο μονάχα μπορούμε τώρα να πιθανολογήσουμε. Ότι όπως εφέτος, έτσι και του χρόνου οι εποχούμενες περιπολίες θα αυξηθούν! Γιατί είναι πιο εύκολο να επενδύει κανείς στο εφήμερο, το πρόχειρο και το «πιασάρικο», παρά στο αναγκαίο και το ουσιαστικό. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη *Τα κτήρια και οι εγκαταστάσεις του Δήμου που περιλαμβάνονται στη σύμβαση προς φύλαξη: Το Δημαρχείο, το Κέντρο Κοινωνικής Φροντίδας, το κτήριο στο πάρκο «Μίκης Θεοδωράκης», 7 Νηπιαγωγεία, 6 Δημοτικά Σχολεία, 3 Γυμνάσια, 2 Λύκεια, 4 δημοτικοί βρεφονηπικοί Σταθμοί, το μισθωμένο κτήριο στέγασης της κοινωνικής υπηρεσίας (Λ. Πεντέλης 62), το Αθλητικό κέντρο στην οδό Ολύμπου, το ανοικτό γήπεδο ποδοσφαίρου και κλειστό γυμναστήριο στην οδό Κισσάβου, το αθλητικό κέντρο στην οδό Μητροπούλου & Καλλιανίου, ο παιδότοπος Παπασπηλίου, 4 δεξαμενές και αντλιοστάσια, 7 γεωτρήσεις άρδευσης, 15 παιδικές χαρές, το Πάρκο «Μαρία Κάλλας» και το αμαξοστάσιο του Δήμου. (Σημ. Από την εισηγητική πρόταση είχε διαφύγει η αναφορά στο κτήριο της οδού Ολύμπου & Ροδόπης, τόση προσοχή δίνεται στη δημοτική περιουσία...)
Χαραλ. Λαζάνης
Η δημοτική Αρχή και η αντιπολίτευσή της λειτουργούν σαν μυωπικοί διαχειριστές της κρίσης των δημοτών. Δεν προβληματίζονται που οι κοινόχρηστοι χώροι και λειτουργίες φτωχαίνουν, κακοσυντηρούνται και βανδαλίζονται, για τις αιτίες της οικονομικής και κοινωνικής ερήμωσης, για το αίσθημα αποξένωσης των δημοτών από την ίδια την καθημερινότητά τους ή για τη δυσκολία συμφιλίωσης των νέων με τούτη την απόκοσμη συνθήκη. Ούτε βέβαια διερευνούν για τοπικές πολιτικές για την αναστροφή της. Απλά ζητούν και συζητούν να μειώσουν την ανασφάλεια που η συνθήκη αυτή γεννά στους δημότες εστιάζοντας στην κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών ασφαλείας. Οποία σοφία! Και με διαβατήριο αυτή τη σοφία προσβλέπουν να στελεχώσουν αργότερα Περιφέρειες, Βουλή, υπουργεία... Πότε οι δημότες θα καταλάβουμε πως η κρίση-μας μας ανήκει; Και πως χρειαζόμαστε μόνο λίγο θάρρος και τιμιότητα για να την αναλάβουμε;