Δημοτικό Συμβούλιο
του Χρήστου Ι. Βατούσιου
Της Αναλήψεως, αρχινούσαμε τα μπάνια, πέρναμε και νερό αλμυρό, Άγιο, να ρίξουμε στο σπίτι, να δαμάσουμε τα Δαιμόνια, και δυο μαλλιαρές πέτρες για το γούρι, για το καλό, που μάλλιασε η γλώσσα μας να παρακαλούμε και να προσμένουμε τις καλοκαιριές, που πέρασαν σαν αστραπές και δαύτες, κι ούτε που τις επήρε χαμπάρι κανείς, έτσι που ήταν μπλεγμένες μαζί με τις άλλες σαν τα μαλλιά της τρελής. Τέτοια χαΐρια, τέτοια καζάντια, μα ποιος νάβρει τα λόγια να τα εννοήσει μολογώντας τα. Μονάχα τα μωρά, οι τρελοί κι οι τραγουδιστάδες, φαίνεται είχαν τη γνώση να πιάσουν τα καλά - καλοσύνες, μέσα απ' την αγαθοσύνη, την απλότητα και τη λαφράδα τους. Κι έτσι όπως τ'αρπούσαν, τα γεύονταν και τα πετούσαν γελώντας ψηλά στον αγέρα, τα 'παιρνε και τα 'μπλεκε μέσα στα σύννεφα μαλλιά κουβάρια, ως να φορτώσουν και να ράνουν τις κεφαλές των ανθρώπων. Γι' άλλους το μαλλί και γι' άλλους το κουβάρι, γι' άλλους Ανατολή και γι' άλλους Δύση, πολλά τα σχέδια ένας ο Αργαλειός. ΠΊΝΑΚΑΣ: M. Cassatt, Παιδιά που παίζουν στην παραλία. 1884. ΧΡΉΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΎΣΙΟΣ
ΣΧΟΛΙΑ