Η μόνη κοινωνική συναίνεση που διαθέτει ο κ. Μανιατογιάννης είναι αυτή της παράταξής του!

Δεν είναι μόνον ζήτημα κοινής λογικής. «Εξ ορισμού», εκ της θεωρίας και σύμφωνα με όλα τα προβλεπόμενα, παντού στον κόσμο, εκτός από τον Δήμο Βριλησσίων του κ. Μανιατογίαννη, ένα Σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης & Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), δηλαδή μια ρύθμιση που συνεπάγεται καθολικές και εκτεταμένες κυκλοφοριακές παρεμβάσεις, (άρα αλλαγές και στην καθημερινότητα των ανθρώπων), δεν εφαρμόζεται χωρίς να διαθέτει τη μέγιστη δυνατή κοινωνική συναίνεση και αποδοχή. Χωρίς καν αυτή να έχει διερευνηθεί! Δεν νοείται ένας δήμαρχος, όποτε, για τους δικούς του λόγους το αποφασίζει, να μπορεί να αλλάζει τις κυκλοφοριακές συνθήκες χωρίς κανείς άλλος να συμφωνεί, και μετά, ένας επόμενος δήμαρχος να μπορεί να ξανακάνει το ίδιο, αφού δεν προϋποτίθεται καμία συναίνεση. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση των Βριλησσίων. Ο κ. Μανιατογιάννης θέλει να προχωρήσει στην «αναμόρφωση» της κυκλοφορίας του προαστίου με απόφαση της 9μελους Επιτροπής Ποιότητας Ζωής μέσω τηλεδιάσκεψης, στην οποία, (με βάση τις ρυθμίσεις Θεοδωρικάκου), διαθέτει 5 μέλη έναντι 4ων των δυο μεγαλύτερων παρατάξεων της αντιπολίτευσης. (Ντινόπουλος, Πισιμίσης), ενώ τρείς ακόμη παρατάξεις, με μικρότερο εκλογικό ποσοστό, δεν εκπροσωπούνται στη συγκεκριμένη Επιτροπή. («Δράση», «Λαϊκή Συσπείρωση», «Ανατροπή στα Βριλήσσια»). Ούτε ο ίδιος ο Υπουργός που θεσμοθέτησε της διατάξεις περί κυβερνησιμότητας, (οι οποίες ήρθαν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της - κατά ΣΥΡΙΖΑ - απλής αναλογικής), δεν θα είχε φανταστεί ότι αυτές μπορούν να αξιοποιηθούν μέχρι και για την έγκριση ενός ΣΒΑΚ! Διότι, προφανώς, δεν είναι λογικό να γίνεται άνω – κάτω μια πόλη, επειδή το αποφάσισε ο δήμαρχος! Σε μια σοβαρή αυτοδιοίκηση, το θέμα των ΣΒΑΚ θα έπρεπε, μετά από εκτενή ενημέρωση και διαβούλευση των κατοίκων, να αποτελεί αντικείμενο Τοπικού Δημοψηφίσματος, όμως η σημερινή κυβέρνηση ανέστειλε αυτή τη δυνατότητα. Βέβαια, μια δημοτική αρχή θα μπορούσε να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας με τους δημότες και διερεύνησης της γνώμης τους, (ίσως με ένα άτυπο δημοψήφισμα μέσω της ιστοσελίδας του Δήμου με τη χρήση προσωπικών κωδικών που θα είχε αιτηθεί κάθε ενδιαφερόμενος), αλλά ο σημερινός δήμαρχος Βριλησσίων δεν ασχολείται με αυτά. Δεν έπραξε τίποτα πέραν μιας, «για τα μάτια του νόμου», πριν τρία χρόνια, τυπικής σύγκλισης της Επιτροπής Διαβούλευσης. Ουσιαστικά, ούτε το δημοτικό συμβούλιο έχει τοποθετηθεί υπέρ των προτεινόμενων παρεμβάσεων! Η μόνη απόφαση που υπάρχει έχει ληφθεί στις 13 Δεκεμβρίου του 2018, δηλαδή στη διάρκεια της προηγούμενης δημαρχιακής περιόδου κατά την οποία δεν ίσχυε η απλή αναλογική και οι διοικήσεις διέθεταν πλειοψηφία. Τότε εγκρίθηκε «κατά πλειοψηφία» η εισήγηση για το ΣΒΑΚ, αλλά σ’ εκείνη τη συνεδρίαση, δεν βρέθηκε ούτε ένας δημοτικός σύμβουλος από την τότε αντιπολίτευση να υπερψηφίσει την εισήγηση της διοίκησης! Αντίθετα, την καταψήφισαν και δύο σύμβουλοι εκλεγμένοι με τον συνδθασμό του δημάρχου! (Σύμφωνα με τα επίσημα πρακτικά μειοψήφησαν: Ιωαννίδης, Πισιμίσης, Τσούτσιας, Παπασπηλίου, Μουζάκης, Πορφύρη, Δημητρίου και Χρυσοπούλου, ενώ απουσίαζαν οι Πολίτης, Παρασκευοπούλου, Μαϊλλη, Γριμάνη, Παζαρλής, Τζιλιγκάκης, Δημητρέλλος, Βερροιόπουλος, Ορέστης και Βήττος). Στη συνέχεια, ένα μήνα πριν τη διενέργεια των δημοτικών εκλογών του Μαΐου 2019, (22 Απριλίου 2019), με τη σημερινή του σύνθεση το δημοτικό συμβούλιο αυτή τη φορά, όπου η διοικούσα παράταξη ΔΕΝ διαθέτει πλειοψηφία, ο δήμαρχος επανήλθε, προτείνοντας την εφαρμογή συγκεκριμένων παρεμβάσεων που περιλαμβάνονταν στο ΣΒΑΚ. Και πάλι το σύνολο της αντιπολίτευσης τοποθετήθηκε αρνητικά και η διοίκηση αναγκάστηκε να αποσύρει το θέμα. Για τρίτη φορά το θέμα ΣΒΑΚ εισήχθη στο δημοτικό συμβούλιο στις 10 Μαρτίου 2021, υπό τον τίτλο «Ενημέρωση Δημάρχου αναφορικά με τη Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα στο Δήμο Βριλησσίων». Και πάλι όμως, κανείς δεν συναίνεσε στα σχέδια του δημάρχου, γι’ αυτό μάλιστα, για να μην υπάρξει αρνητική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το θέμα εισήχθη με τη μορφή «συζήτησης» και όχι «λήψης απόφασης»... Επομένως, η μόνη συναίνεση που διαθέτει ο κ. Μανιατογιάννης για την εφαρμογή του ΣΒΑΚ, είναι αυτή της παράταξής του! Το βασικό ζήτημα συνεπώς, παραμένει αξεπέραστο: Η τοπική κοινωνία δεν είναι ενημερωμένη παρά σε ελάχιστο βαθμό και δεν έχει εκφραστεί. Η Επιτροπή Διαβούλευσης έχει αδρανοποιηθεί. Το σύνολο των παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου διαφωνεί ή δεν έχει πειστεί. Τότε, από πού αντλεί ο κ. Μανιατογιάννης την αναγκαία - και εκ των διατάξεων προβλεπόμενη - κοινωνική συναίνεση, για να προχωρήσει στην εφαρμογή του ΣΒΑΚ; Υπάρχει όμως και δεύτερο ζήτημα: Το ίδιο το ΣΒΑΚ, έστω κι αν συμφωνεί κανείς με αυτό, θέτει ορισμένες βασικές παραδοχές για την εφαρμογή του: α) Την εφαρμογή συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης, με την επισήμανση ότι «βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε εφαρμογή συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης είναι η άμεση συγκρότηση της Δημοτικής Αστυνομίας» και β), «την λήψη μέτρων για την οργάνωση και επαναλειτουργία γραμμών δημοτικής συγκοινωνίας, οι οποίες θα συνδέουν τις γειτονιές του Δήμου με τον σταθμό του ΜΕΤΡΟ με ικανοποιητική στάθμη εξυπηρέτησης (υψηλή συχνότητα, σύντομος χρόνος διαδρομής)». Επίσης αναφέρεται ότι, «η υλοποίηση των έργων θα γίνει σταδιακά, με τη διασφάλιση των αντίστοιχων πόρων από το Δήμο», αν και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία οικονομική εκτίμηση, πληροφόρηση ή αναφορά για το όλο σχέδιο. Τι μας λένε δηλαδή, οι μελετητές του σχεδίου; Ότι εάν δεν λυθεί πρώτα το ζήτημα της στάθμευσης και της μείωσης των τοπικών μετακινήσεων με τη χρήση δημοτικής συγκοινωνίας, δεν θα μπορούν να απορροφήσουν την πρόσθετη κυκλοφορία οι λεγόμενες «Πρωτεύουσες αρτηρίες», (Λ. Πεντέλης, Λ. Αναπαύσεως, Λ. Ηρακλείτου, η παράπλευρη της Αττικής Οδού), οι οποίες «έχουν (ήδη) σχετικά υψηλούς φόρτους, διότι εξυπηρετούν μεσαίου και μεγάλου μήκους διαμπερείς κινήσεις και κινήσεις εισόδων και εξόδων προς και από την κεντρική περιοχή». Ο κ. Μανιατογιάννης όμως, αγνοεί και τους εισηγητές του σχεδίου. Μπορούμε να υποθέσουμε τι θα συμβεί, εφόσον εφαρμοστούν οι ρυθμίσεις: Πρόσθετος κυκλοφοριακός φόρτος θα διοχετεύεται από τις τοπικές οδούς προς την Λ. Πεντέλης που είναι ήδη κορεσμένη και έχει μετατραπεί, χωρίς δυνατότητα ελέγχου, σε δρόμο μιας λωρίδας κυκλοφορίας. Τότε, για παράδειγμα, με καταργημένη τη «διαφυγή» της οδού Σπάρτης, πόση υπομονή θα απαιτηθεί για να στρίψει κανείς από την Λ. Πεντέλης προς την οδό Σισμανογλείου; Και πόσο θα αυξηθούν οι εσωτερικές μετακινήσεις στις τοπικές οδούς της δυτικής συνοικίας, για να φθάνουν οι κάτοικοι στο σπίτι τους; Ισχυρίζονται οι διοικούντες: Έτσι θα περιοριστεί η κυκλοφορία στην οδό Σπάρτης όπου βρίσκεται το 4ο δημοτικό και θα αυξηθεί η ασφάλεια των μαθητών. Αλλά γιατί οι αναγκαίες παρεμβάσεις στα σχολεία προϋποθέτουν ένα ΣΒΑΚ; Γιατί δεν κατασκευάστηκαν πεζοδρόμια στην οδό Σπάρτης και την οδό Τροίας, αλλά επιλέχτηκε να ανακατασκευαστούν π.χ. τα πεζοδρόμια της οδού Αναλήψεως, όπου δεν υπήρχε έντονο πρόβλημα βαδισιμότητας; Και πώς εφαρμόζεται το επιχείρημα της ασφάλειας στην περίπτωση της οδού Κρήτης (3ο δημοτικό) και της οδού Ταϋγέτου ή πέριξ του 2ου Γυμνασίου – Λυκείου, όπου σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές θα συναντιούνται, λίγα μέτρα από τα σχολεία, οχήματα από τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις; Η εξήγηση όλων αυτών προφανώς παραπέμπει αλλού: Λίγο πριν μπούμε σε προεκλογικό ορίζοντα, η διοίκηση Μανιατογιάννη, μη έχοντας όραμα για την πόλη και -κυρίως- δημοκρατική αντίληψη για να το υλοποιήσει, καταφεύγει στο ΣΒΑΚ υποσχόμενη πολεοδομικές βελτιώσεις και στο σχέδιο του περίκλειστου δήμου. Και ετοιμάζεται να διαθέσει πόρους σε έργα της τελευταίας στιγμής, όπως έπραξε και το 2019, με τις ασφαλτοστρώσεις ανοιχτές έξω από τα εκλογικά κέντρα. Οι κάθε λογής Μαυρογιαλούροι της αυτοδιοίκησης μπορεί να ενδύονται ανά περιόδους το προσωπείο του εκσυγχρονιστή ή του οικολόγου ή ακόμη του προοδευτικού, με οδηγό τα παραταξιακά τους συμφέροντα και τις χρηματοδοτήσεις των υπουργείων, μπορεί να αρέσκονται στο να πετάνε λεφτά, μετατρέποντας κάθε μετακίνηση εντός της πόλης σε στρατιωτικό γυμνάσιο με ευφάνταστα καψώνια, όμως αυτό που τελικά προκύπτει δεν έχει σχέση ούτε με την οικολογία, ούτε με τη βιώσιμη ανάπτυξη, ούτε με κάποια δημοκρατική διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Το κυριότερο, δεν έχει σχέση με τις προτεραιότητες του προαστίου. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη