Γνωρίζει η Δημοτική Αρχή τις ευρωπαϊκές οδηγίες για τα ρέματα;

Η μελέτη για τη διευθέτηση του ρέματος «Βριλησσού» παραδόθηκε στους Δήμους Βριλησσίων και Χαλανδρίου το 2016. Πριν δηλαδή, τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» της Μάνδρας (2017), «Ιανός» (2020), «Μπάλλος» (2021), «Ντάνιελ» (2023). Και πριν την καταστροφική πυρκαγιά στην Πεντέλη και τα Βριλήσσια. Δεδομένα, που πιθανότατα οδηγούν σε αναθεώρηση των προδιαγραφών των υδραυλικών έργων... Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ένθερμοι θιασώτες της οποίας είναι οι δημοτικές αρχές των Βριλησσίων, έχει εκδώσει από το 2007 (!) την οδηγία 2007/60/ΕΚ, βασικός στόχος της οποίας ήταν είναι να βοηθήσει τα Κράτη Μέλη στην πρόληψη, τον περιορισμό και την αντιμετώπιση των πλημμυρών. Έχει «αξιοποιηθεί» αυτή η οδηγία; Έχουν οι αρμόδιοι φροντίσει να ενημερώσουν τους αιρετούς; Με την Οδηγία αυτή δημιουργείται πλαίσιο προσέγγισης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, σύμφωνα με τον οποίο η διαδικασία διαχείρισης του κινδύνου πλημμυρών υλοποιείται σε τρία στάδια: Μέχρι το τέλος του 2011 τα Κράτη Μέλη θα πρέπει έχουν προβεί σε προκαταρκτική εκτίμηση των κινδύνων πλημμύρας για τις λεκάνες απορροής ποταμών και να προσδιορίσουν, με τον τρόπο αυτό, τις περιοχές με σοβαρή πιθανότητα πλημμύρας. Σε περιοχές, στις οποίες υφίστανται όντως κίνδυνοι για ζημιές από πλημμύρες, τα Κράτη Μέλη οφείλουν να εκπονήσουν, μέχρι το τέλος του 2013, χάρτες επικινδυνότητας και χάρτες κινδύνων πλημμύρας, στους οποίους θα αποτυπώνονται οι αρνητικές συνέπειες των πλημμυρών (σε πληθυσμό, εγκαταστάσεις, κλπ.). Και το αργότερο μέχρι το 2015, για τις περιοχές αυτές πρέπει να καταρτισθούν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Τα σχέδια διαχείρισης πρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα για τη μείωση της πιθανότητας πλημμύρας και τον περιορισμό των πιθανών της επιπτώσεων. Τα σχέδια αυτά θα εστιάζονται ιδίως στην πρόληψη (όπως πρόληψη των ζημιών από πλημμύρες, με την αποφυγή κατασκευής οικιών και βιομηχανιών σε περιοχές που απειλούνται σήμερα ή που θα απειληθούν στο μέλλον από πλημμύρες). Τα τρία αυτά στάδια θα επαναλαμβάνονται σε εξαετείς κύκλους, ώστε να εξασφαλιστεί η συνεκτίμηση των μακροπρόθεσμων εξελίξεων. Δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε, αν οτιδήποτε από αυτά έγιναν. Αλλά έστω, τα γνωρίζει αυτά η δημοτική αρχή; Τα γνωρίζουν τα δημοτικά συμβούλια που λαμβάνουν αποφάσεις; Αναζήτησαν πληροφόρηση; Επίσης, οι θιασώτες της Ε.Ε. πληροφορήθηκαν ότι από τον περασμένο Αύγουστο (18.8.2024), έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Κανονισμός 2024/1991 της Ε.Ε. για την Αποκατάσταση της Φύσης, που επιτάσσει την αποκατάσταση των ποταμών σε ελεύθερη ροή, μεταξύ άλλων και με αποκατάσταση της συνδεσιμότητάς τους με τα φυσικά πλημμυρικά τους πεδία; Και ότι μέσω του κανονισμού, επιχειρείται «η αντιστροφή της τάσης απώλειας της βιοποικιλότητας, η βελτίωση της ετοιμότητας και της ανθεκτικότητας της Ευρώπης απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής» και επίσης, επιχειρείται «να σταματήσει η απώλεια αστικού πρασίνου και να αυξηθεί ο αστικός χώρος πρασίνου. » Τα γνωρίζουν αυτά και πολλά άλλα; Η (ανεπίκαιρη) Μελέτη Διευθέτησης του «Βριλησσού», έχει πάρει υπ’ όψη της τα νέα δεδομένα; Και όσοι, υποτίθεται, βιάζονται να ολοκληρωθεί το έργο, πόσο πραγματικά έγκαιρα λειτουργήσαν για μια ορθολογική αντιμετώπιση του θέματος; Μήπως να αρχίσουμε να σοβαρευόμαστε;