του Θανάση Σπηλιώτη

Με αφορμή τη συζήτηση που οργάνωσε η Δράση για μια Άλλη Πόλη την Παρασκευή 25/10/2024 για τις επικείμενες παρεμβάσεις σε μέρος και εις βάρος του ρέματος Βριλησσού. Η μελέτη του 2015 στην οποία η διοίκηση του δήμου στηρίζεται δεν μοιάζει και τόσο τεχνική όπως αυτο-χαρακτηρίζεται. Περισσότερο θυμίζει έκθεση-copy paste άλλων παρόμοιων, που παραγγέλθηκε και πληρώθηκε (18.000€) από το Δήμο Βριλησσίων το μακρινό 2015 (9 χρόνια πριν) και στηρίχθηκε σε υδραυλικά στοιχεία του 2004 (20 χρόνια πίσω) . Να σημειώσουμε ότι τα 20 χρόνια που μεσολάβησαν από τα στοιχεία που χρησιμοποιεί η μελέτη, κατέκαψαν το βουνό της Πεντέλης: 5 μεγάλες πυρκαγιές (2007 -10.000στρεμ., 2009 -24.000στρεμ., 2018 -13.000στρεμ., 2022 -28.000στρεμ, 2024 -100.000στρεμ.). Επίσης μερικές εκατοντάδες σπίτια χτίστηκαν κοντά ή και μέσα στην κοίτη του ρέματος και έχουν διαμορφώσει μια τελείως διαφορετική κατάσταση από αυτή που η Φύση δημιούργησε σε χιλιάδες χρόνια, καθιστώντας την πρόταση παρέμβασης ανεπίκαιρη και εξαιτίας αυτού δυνητικά επικίνδυνη τόσο για το ίδιο το ρέμα όσο και για τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Μια πρόταση-μελέτη σίγουρα στερούμενη σεβασμού για αυτά που η Φύση δημιούργησε και εμείς βρισκόμαστε υποχρεωμένοι να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Και όχι μόνο λόγω της μη-επικαιροποίησης αλλά και λόγω της αρχικής μοντελοποίησης του προβλήματος που απομόνωσε μόνο 900 μέτρα του ρέματος, σαν να μην υπάρχει ενδιαφέρον από που έρχεται αλλά και που πηγαίνει το νερό. Η κεντρική ιδέα της "μελέτης" είναι: -πλήρη εκβλάστηση στο κομμάτι του ρέματος από την οδό Αναπαύσεως μέχρι την οδό Ολύμπου. -οριοθέτηση νέας κοίτης με συρματοκιβώτια. Και φυσικά προβάλλουν μεταξύ άλλων κάποια ερωτήματα: 1. Τα δένδρα είναι μέρος του προβλήματος ή μέρος της λύσης; Βλέπουμε το ρέμα ως αντίπαλο που πρέπει να κατατροπώσουμε ή σαν σύμμαχο στη διαχείριση των ανθρωπογενών συνεπειών που καλούμαστε να διαχειριστούμε; 2. Τα συρματοκιβώτια θεωρούνται φυσικό υλικό που θα ενσωματωθεί στο περιβάλλον ή μια έξωθεν παρέμβαση που σύντομα θα διαλυθεί; Αλήθεια φυτρώνει οτιδήποτε στα συρματοκιβώτια; 3. Αδιαφορώντας από που έρχεται το νερό (θυμίζουμε, μόνο 900 μέτρα είναι η παρέμβαση) και που πηγαίνει, τι προσδοκούμε να καταφέρουμε; Ίσως μετατόπιση του προβλήματος λίγο πριν την οδό Αναπαύσεως ή λίγο μετά την οδό Ολύμπου; 4. Μήπως το επόμενο βήμα θα είναι o πλήρης εγκλεισμός του ρέματος όπως είναι η πάγια πρακτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας; Προς δόξα και τιμή των εργολάβων φυσικά και σε πλήρη αντίθεση με τις σύγχρονες τάσεις αλλά και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 5. Είναι λογικό να εργαστούμε για να ερημοποιήσουμε την όχθη από τη μεριά των Βριλησσίων, αντί να συνεργαστούμε με τον Δήμο Χαλανδρίου για να βελτιώσουμε τη δική του όχθη κυρίως αντιμετωπίζοντας τις εκεί παραβάσεις και παραβιάσεις; Πιθανότατα ο μελετητής το 2015 δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επικαιροποίηση των στοιχείων, όμως η σημερινή κατάσταση καθιστά αυτήν αναπόφευκτη. Το έργο του ρέματος Βριλησσού δεν πρέπει να είναι ένα απλά υδραυλικό αλλά ένα δυναμικά περιβαλλοντικό έργο που μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο τοπόσημο στα Βριλήσσια και όχι μόνο. Πριν από την όποια διευθέτηση για την οποία σίγουρα θα υπάρχουν πολλές τεχνικές απόψεις και δυνατότητες, προηγείται η μελέτη σκοπιμότητας, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η χωροθέτηση και σε κάθε περίπτωση η σωστή πληροφόρηση για να μην βρεθούμε ξανά οι πολίτες αντιμέτωποι με εκπλήξεις όπως συνέβη με τις περίφημες πλέον δεξαμενές ανάσχεσης πέριξ του 2ου Γυμνασίου και Λυκείου και την προφανή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Συνοψίζοντας, μετά την εκδήλωση της 25/10 μάθαμε μεταξύ άλλων: - Απαιτείται βελτίωση της συνεργασίας με το Δήμο Χαλανδρίου. Και όχι μόνο επειδή στη δική του όχθη υπάρχουν οι περισσότερες παραβιάσεις. Κυρίως γιατί η οποιαδήποτε οριοθέτηση έχει δύο όχθες. Και μόνο η μία ανήκει στα Βριλήσσια. Το παράξενο βέβαια είναι πως τα Βριλήσσια με τις λιγότερες παραβάσεις και παραβιάσεις θα πληρώσουν και το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κόστος με την αναμενόμενη κοπή των δένδρων. - Τρομακτική ακούστηκε η πληροφορία ότι το Δασαρχείο Πεντέλης ενέκρινε την κοπή των δένδρων αρκεί να πληρωθεί περιβαλλοντικό τέλος! Να σημειώσουμε ότι η Διεύθυνση Δασών διαφώνησε με το Δασαρχείο. - Δεν είναι απαραίτητη η διευθέτηση αλλά η αυστηρή οριοθέτηση και η αλλαγή χρήσεων γης. Το κυριότερο όμως που μάθαμε από τους δύο εξαιρετικούς ομιλητές Εμμανουέλα Τερζοπούλου και Δημήτρη Θεοδοσόπουλο είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξαιρετική ευκαιρία να φτιάξουμε ένα νέο σημείο αναφοράς στην πόλη μας, χρησιμοποιώντας σαν βάση το μακρινό παρελθόν που απλόχερα μας δώρισε η Φύση, το Ρέμα Βριλησσού. Ένα πρότυπο χώρο αναψυχής ή και απλού περιπάτου που τόσο ανάγκη έχουνε οι πολίτες της όλο και πιο τσιμεντένιας πόλης μας. Χωρίς καμία υποχώρηση σε θέματα ασφάλειας και ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σε καμία περίπτωση δε συναινεί στην καταστροφή των ρεμάτων Ας μην ξεχνάμε ότι, για τις πλημμύρες, όπως και για κάθε «φυσική καταστροφή» ευθύνεται ο Άνθρωπος όχι η Φύση. * Ο Θανάσης Σπηλιώτης είναι εκπαιδευτικός και δημοτικός σύμβουλος Βριλησσίων με την "ΔΡΑΣΗ". H φωτογραφία είναι από τις διαφάνειες που παρουσίασε η Εμμανουέλα Τερζοπούλου στην εκδήλωση.