6η Συνάντηση Σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική», Τρίτη 6 Νοεμβρίου

Την Τρίτη 12 Νοεμβρίου στις 8:30΄μμ, στην 6η συνάντηση του σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική», που οργανώνει το Cine Δράση ζωντανά και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom, ασχολούμαστε με το έργο του Quincy Jones (14 Μαρτίου 1933-3 Νοεμβρίου 2024) του ανθρώπου που αποκαλέστηκε «γίγαντας» της αμερικανικής μουσικής και έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες. Στη διάρκεια της συνάντησης βλέπουμε αποσπάσματα από τις ταινίες των οποίων ήταν παραγωγός ή είχε συνθέσει τη μουσική όπως «The Pawnbroker» (1964), «In Cold Blood»(1967) και «The Color Purple» (1985). Ο καλλιτέχνης «Απόψε, με γεμάτες αλλά ραγισμένες καρδιές, πρέπει να μοιραστούμε τα νέα του θανάτου του πατέρα και του αδελφού μας Κουίνσι Τζόουνς», ανέφεραν οι συγγενείς του. «Και παρόλο που αυτή είναι μια απίστευτη απώλεια για την οικογένειά μας, γιορτάζουμε τη μεγάλη ζωή που έζησε και γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος σαν αυτόν». Ο Quincy Delight Jones Jr., ο γίγαντας της μουσικής που τα έκανε όλα: παραγωγός δίσκων, συνθέτης ταινιών, καλλιτέχνης πολλών ειδών, στέλεχος ψυχαγωγίας και ανθρωπιστής, πέθανε στις 3 Νοεμβρίου 2024. Ήταν 91 χρόνων. Μιλούσε 26 γλώσσες και μπορούσε να διαβάσει 7. Στις 17 Νοεμβρίου επρόκειτο να του απονεμηθεί το τιμητικό Όσκαρ στα Governors Awards. Ο Jones γεννήθηκε στη νότια πλευρά του Σικάγο στις 14 Μαρτίου 1933, από τον Quincy Sr. — έναν ξυλουργό που δούλευε για τοπικούς γκάνγκστερ — και τη Sarah (Wells) Jones, μια ταλαντούχα μουσικά απόφοιτη του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Συνεργάστηκε με τους Dizzy Gillespie, Gerry Mulligan, Shirley Horn και άλλους. Ήταν η στιγμή που η ποπ έπαιρνε τη σκυτάλη. Η τζαζ ήταν σε απότομη πτώση. Η πρώτη του ποπ επιτυχία ήταν με την τραγουδίστρια Lesley Gore, η οποία ήταν μόλις 16 ετών. Το 1964 έγινε ο πρώτος μαύρος αντιπρόεδρος της Mercury μιας δισκογραφικής εταιρείας λευκών. Την ίδια χρονιά κέρδισε το πρώτο του Grammy για τη διασκευή του «I Can't Stop Loving You» του Count Basie. Την επόμενη χρονιά έγραψε τη μουσική για την ταινία «The Pawnbroker» ένα από τα σπουδαιότερα του επιτεύγματα ως συνθέτης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες για να εργαστεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του '60, δημιούργησε τα δικά του συγκροτήματα και ήταν ενορχηστρωτής ηχογραφήσεων για το «The Swingin' Miss 'D» (1957) της Ντίνας Ουάσινγκτον, το «Meet Betty Carter and Ray Bryant» της Betty Carter (1955) και το «Genius + Soul = Jazz» του Ray Charles (1961). Διοργάνωσε και διηύθυνε αρκετές συνεργασίες μεταξύ του Frank Sinatra και του Count Basie, συμπεριλαμβανομένου αυτού που θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους του Frank «Sinatra at the Sands» (1966). Συνέθεσε τα σάουντρακ των «The Pawnbroker» (1964), «In Cold Blood» (1967) και «The Color Purple» (1985), μεταξύ πολλών άλλων ταινιών. Είχε μεγάλη ζήτηση ως ενορχηστρωτής, συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής και παραγωγός δίσκων. Οι δεκάδες μουσικές του κινηματογραφικές δουλειές του εκείνα τα χρόνια περιλάμβαναν τα «The Deadly Affair», «In the Heat of the Night «Mirage», «For Love of Ivy». Το έργο του για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση συνδύαζε επιδέξια κλασικά, τζαζ, φανκ και αφρο-κουβανέζικα του 20ου αιώνα, ενώ έχει επαναχρησιμοποιηθεί εκατοντάδες φορές ως θέμα ταινιών όπως το «Austin Powers» (το «Soul Bossa Nova», 1962). Και τα τρία άλμπουμ που παρήγαγε για τον Μάικλ Τζάκσον μεταξύ 1979 και 1987: «Off the Wall», «Thriller» και «Bad» αναμόρφωσαν την ποπ με την απήχηση τους τόσο στο μαύρο όσο και στο λευκό κοινό. Το δε «Thriller» είναι το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Συνέθεσε θεματικά τραγούδια για τα «Sanford and Son», «Ironside», δύο σίριαλ με πρωταγωνιστή τον Bill Cosby. Παρήγαγε επίσης το τηλεοπτικό αφιέρωμα «Duke Ellington... We Love You Madly» (1973). Ταυτόχρονα ετοίμαζε δίσκους τζαζ-φανκ μεγάλων συνόλων, συμπεριλαμβανομένου του «Walking in Space» (1969), του οποίου το ομώνυμο κομμάτι κέρδισε Grammy για καλύτερη ερμηνεία οργανικής τζαζ από μεγάλο γκρουπ. Σύντομα κινήθηκε προς ένα πιο καθαρά εμπορικό είδος funk και R&B με το «Body Heat» (1974). Έχει το τρίτο υψηλότερο σύνολο βραβείων Grammy που κέρδισε ποτέ ένα άτομο. Προτάθηκε 80 φορές και κέρδισε 28. (Η Beyoncé έχει 32 και ο Georg Solti 31). Του αποδόθηκαν τιμητικά πτυχία από το Χάρβαρντ, Princeton, Juilliard, το New England Conservatory, το Berklee School of Music και πολλά άλλα ιδρύματα, καθώς επίσης ένα National Medal of Arts και ένα National Endowment for the Arts Jazz Master fellowship Ο Τζόουνς έλαβε το ανθρωπιστικό βραβείο Jean Hersholt της Ακαδημίας Κινηματογράφου το 1995. Οργάνωσε τις ιστορικές ηχογραφήσεις για το φιλανθρωπικό «We Are the World» (1985), το σινγκλ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Το 1967 παντρεύτηκε την Ulla Andersson, μια 19χρονη Σουηδή και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά. Χώρισαν το 1974. Στη συνέχεια έκανε άλλους δύο γάμους όλους διαφυλετικούς. Οι ταινίες O Ενεχυροδανειστής / The Pawnbroker ΗΠΑ, Δραματική, 1964. Διάρκεια: 116’. Σκηνοθεσία: Σίντνεϊ Λιούμετ.Πρωταγωνιστούν: Ροντ Στάιγκερ, Τζέραλντιν Φιτζέραλντ, Μπροκ Πέτερς, Τζέιμ Σάντζεζ, Ρειμόν σεν Ζακ, Χουάνο Χερνάντεζ, Κρίσνα Κάουρ Κάλσα, Μόργκαν Φρίμαν. Η φιλαυτία και το χρήµα σκοτώνουν το εσωτερικό σύμπαν. Ο Νάζερμαν είναι ένας εβραίος καθηγητής που επιβίωσε από το Ολοκαύτωμα κληρονομώντας την φρίκη που τον περιέβαλε. Σήμερα επαγγέλλεται τον ενεχυροδανειστή στην Ν.Υόρκη σε μια συνοικία όπου ζουν Πορτορικάνοι, νέγροι και περιθωριακοί λευκοί. Η δουλειά του αυτή είναι μια βιτρίνα πίσω από έναν πλούσιο νέγρο του υποκόσμου που τον χρησιμοποιεί ως ανδρείκελο. Είναι ένας στυγνός επαγγελματίας και δεν συγκινείται παρά τις εκκλήσεις των ανθρώπων που καταρρέουν γύρω του. Η αποκλειστική του προσήλωση στο χρήμα ερμηνεύεται μέσα από τις εικόνες που επανέρχονται στην μνήμη του από τις ημέρες του παρελθόντος. Ο Νάζερμαν έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους εφιάλτες του παρελθόντος αλλά και το σκληρό περιβάλλον του γκέτο της Ν. Υόρκης που ζει, το οποίο με τη σειρά του και αυτό τον παραπέμπει στο παρελθόν. Όταν οι δικοί του ταπεινώθηκαν, εξευτελίστηκαν και χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο ίδιος για να μην πέσει στην άβυσσο που ανοίχτηκε τότε μέσα του, προσπάθησε να νεκρώσει ό,τι μπορούσε να τον κάνει τρωτό. Αυτή η πλήρης συγκινησιακή αποστράγγιση, είναι που τον κάνει να αποκρούει κάθε κίνηση εγκαρδιότητας, κάθε απλωμένο χέρι, ακόμα κι όταν οι περιστάσεις τον υποχρεώνουν να παραδεχτεί ότι η θωράκισή του δεν τον έχει καταστήσει εντελώς στεγανό, ούτε απέναντι στο παρόν, ούτε, κυρίως, απέναντι στο παρελθόν. Εν Ψυχρώ /In Cold Blood ΗΠΑ, Δραματική, 1967. Διάρκεια: 134'. Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Μπρουκς. Πρωταγωνιστούν: Σκοτ Γουίλσον,Ρόμπερτ Μπλέι. Ταινία μυθοπλασίας, κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου διάσημου μη- μυθοπλαστικού μυθιστορήματος του Αμερικάνου Τρούμαν Καπότε που βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν το 1959 στις ΗΠΑ, και όταν κυκλοφόρησε το 1966, προκάλεσε σάλο, χαρακτηριζόμενο ακόμα και σαν «πορνογράφημα βίας». Σήμερα, συγκαταλέγεται στα 100 Καλύτερα Αμερικανικά Μυθιστορήματα Όλων των Εποχών, στη θέση 84. Στις 15 Νοεμβρίου 1959, τα 4 μέλη της οικογένειας Κλάτερ – οι 2 σύζυγοι, ο γιος και η κόρη – δολοφονήθηκαν άγρια στο Χόλκομπ του Τέξας, από τους 2 πρώην φυλακισμένους και με αναστολή Πέρι Σμιθ και Ντικ Χίκοκ, που πίστεψαν πως θα εύρισκαν 10.000 δολάρια στο χρηματοκιβώτιο του σπιτιού. Τελικά πήραν 43 δολάρια, ένα ζευγάρι κιάλια και ένα τρανζίστορ. 4 άνθρωποι σκοτωμένοι για το τίποτα. Και φυσικά το ανθρωποκυνηγητό από την Αστυνομία αρχίζει. Ο αντισυμβατικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ρίτσαρντ Μπρουκς κινηματογραφεί όσο το δυνατόν σε αυθεντικούς χώρους- πραγματικό σπίτι των Κλάττερ, αίθουσα δικαστηρίου, χώρο εκτέλεσης δι’ απαγχονισμού. Δεν διστάζει να εκθέσει δια λόγου και εικόνας το αποτρόπαιο υπογάστριο των ΗΠΑ, βουτηγμένο στην φτώχεια, την αδικία, την κακομοιριά και στο απατηλό όσο και άπιαστο από τις μεγάλες μάζες Αμερικάνικο Όνειρο του εύκολου πλουτισμού και τις επιτυχίας. Μεγάλη μαστοριά του σκηνοθέτη να μεταφέρει το ηθικό δίλλημα για την θανατική ποινή στους θεατές. Μέγιστοι σύμμαχοί του η εκπληκτική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Κόνραντ Χολ, η μουσική επένδυση του Κουίνσι Τζόουνς, αλλά κυρίως οι ερμηνείες. Αρυτίδιαστη ταινία, υποψήφια, τότε, για 4 Όσκαρ. Φυσικά η Ακαδημία δεν τόλμησε να της δώσει κανένα. Το Πορφυρούν Χρώμα / The Color Purple ΗΠΑ, Δραματική, Έπος, Εποχής, 1985. Διάρκεια: 154΄. Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ. Πρωταγωνιστούν: Εθελ Μπάριμορ, Γούπι Γκόλντμπεργ, Ντάνι Γκλόβερ, Μάργκαρετ Αβέρι, Ρέι Ντον Τσογκ, Όπρα Γουίνφρι. Τα πρώτα σαράντα χρόνια του περασμένου αιώνα στον αμερικάνικο Νότο μέσα από την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που θα αντιμετωπίσει μια σειρά δυσκολίες στη ζωή της. Η Σέλι είναι μια Αφροαμερικανίδα που ζει στον αμερικανικό νότο, κατά τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο γάμος της με τον αδικαιολόγητα βίαιο Άλμπερτ δεν ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να της τύχει. Έτσι, η νεαρή γυναίκα εξωτερικεύει τον πόνο της και το παράπονό της στα γράμματα που στέλνει στην αδελφή της, Νέιτ. Όμως ο Άλμπερτ, που πληροφορείται για την κρυφή συνήθεια της Σέλι, φροντίζει να λαμβάνει αυτός τις επιστολές της αδελφής της αφήνοντας τη σύζυγό του να πιστεύει πως η αδελφή της είναι νεκρή. Κάποια στιγμή, η Σέλι αναπτύσσει δυνατή φιλία με τη Σαγκ, ερωμένη του Άλμπερτ. Παίρνοντας θάρρος από την καινούρια γνωριμία της, η Σέλι καταλήγει να ψάξει τυχαία στα πράγματα του συζύγου της. Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Whoopi Goldberg) σε δράμα. ------------------------------------------------------------------------------------------------ Εισηγητής ο Παναγιώτης Δενδραμής, πτυχιούχος τμήματος Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, με δίπλωμα σκηνοθεσίας (Σχολή Σταυράκου) και μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην ιστορία και θεωρία του κινηματογράφου. Είναι διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (διατριβή "Η κινηματογραφική εκπαίδευση στην Ελλάδα"), όπου δίδαξε ως ακαδημαϊκός υπότροφος. Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου. Το σεμινάριο πραγματοποιείται κάθε Τρίτη στις 8.30μ.μ. στο στέκι της Δράσης, (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια). Tαυτόχρονα μεταδίδεται διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom: Meeting ID: 850 0197 3068 Passcode: 497276 Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση