10η Συνάντηση Σεμιναρίου «Σινεμά & Μουσική», Τρίτη 10/12, 8:30’μμ ζωντανά & διαδικτυακά

Την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου στις 8:30΄μμ, στην 10η συνάντηση του σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική», που οργανώνει το Cine Δράση ζωντανά και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom, ασχολούμαστε με την αριστοτεχνική καριέρα του Enio Morricone (10 Νοεμβρίου 1928-6 Ιουλίου 2020, Ρώμη). Στη διάρκεια της συνάντησης βλέπουμε αποσπάσματα και σχολιάζουμε ταινίες όπως «A Fistful of Dollars» (1964), «For a Few Dollars More» (1965), «The Good, The Bad and The Ugly» (1966), «Once Upon a Time in The West» (1968) και «Once Upon a Time in America» (1984). Ο Enio Morricone γεννήθηκε και πέθανε στη Ρώμη. Υπήρξε ενορχηστρωτής, μαέστρος και συνθέτης για το θέατρο, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο. Η μακρά καλλιτεχνική του καριέρα περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ειδών σύνθεσης, από μουσική συναυλιών έως εφαρμοσμένη. Το 1946, πήρε το δίπλωμά του τρομπέτας και το 1954 αυτό της σύνθεσης στο Conservatorio di Santa Cecilia. Έγραψε τα πρώτα του έργα συναυλίας στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στη συνέχεια εργάστηκε ως ενορχηστρωτής για τη RAI (ιταλική εταιρεία ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών) και την RCA-Italy. Ξεκίνησε την καριέρα του ως συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής το 1961 με την ταινία «Il Federale» σε σκηνοθεσία Luciano Salce. Η παγκόσμια φήμη ήρθε μέσω των γουέστερν του Sergio Leone: «A Fistful of Dollars», «For a Few Dollars More», «The Good, The Bad and The Ugly», «Once Upon a Time in The West» και «A Fistful of Dynamite» (1971). Ο,τι ήταν ο Bernard Herrmann για τον Hitchcock, ο Nino Rota για τον Fellini, ο John Barry για τον James Bond και ο John Williams για τον Spielberg, ήταν ο Ennio Morricone για τον Sergio Leone. Είναι αδύνατο να θυμηθούμε τις ταινίες του χωρίς τη μουσική του Maestro. Τόσο στενή ήταν η δημιουργική συνεργασία τους που ο Leone την περιέγραψε κάποτε ως «έναν γάμο σαν τους Καθολικούς πριν από τους νόμους του διαζυγίου». Και ο Morricpne συμπλήρωσε τη φιλοφρόνηση: «Ο Λεόνε ήθελε περισσότερα από τη μουσική από άλλους σκηνοθέτες – της έδινε πάντα περισσότερο χώρο». Το 1965 εντάχθηκε στην ομάδα αυτοσχεδιασμού Nuova Consonanza. Στη διάρκεια της καριέρας του (από το 1960) έγραψε μουσικό θέμα για περισσότερες από 450 ταινίες συνεργαζόμενος με σκηνοθέτες, όπως οι Sergio Leone, Gillo Pontecorvo, Pier Paolo Pasolini, Bernardo Bertolucci, Giuliano Montaldo, Lina Wertmuller, Giuseppe Tornatore, Brian De Palma, Roman Polanski, Warren Beatty, Lyne, Oliver Stone, Margarethe Von Trotta, Henry Verneuil, Pedro Almodovar και Roland Joffè. Οι πιο διάσημες ταινίες του (εκτός από τα ιταλικά γουέστερν) περιλαμβάνουν: «Η μάχη του Αλγερίου» «Sacco και Vanzetti», «Cinema Paradiso», «The Legend of 1900», «Malena», «The Untouchables», «Μια φορά κι έναν καιρό στην Αμερική» «The Mission», «U-Turn». Η υπόλοιπη μουσική παραγωγή του περιλαμβάνει πάνω από 100 κομμάτια που συντέθηκαν από το 1946 μέχρι το θάνατο του, ενώ το 2001 ξεκίνησε μια περίοδο έντονης συναυλιακής δραστηριότητας, διευθύνοντας έργα του για συμφωνική ορχήστρα και πολυφωνική χορωδία με περισσότερες από 100 εμφανίσεις σε Ευρώπη, Ασία, ΗΠΑ, Κεντρική και Νότια Αμερική. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία. Εκτός από τον Χρυσό Λέοντα και το τιμητικό Όσκαρ που του απονεμήθηκε το 2003, κατέκτησε 8 Nastri D'argento, 5BAFTA, 7 David Di Donatello, 3 Χρυσές Σφαίρες, 1 Γκράμι. Το 2009, ο τότε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Νικολά Σαρκοζί τον έχρισε Ιππότη του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής. Στον τομέα της ηχογράφησης, ο Morricone κατέκτησε 27 χρυσούς δίσκους, 7 πλατινένιους, 3 Golden Plates και το βραβείο Critica discografica για τη μουσική της ταινίας «Il Prato» (1979, Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι). Το soundtrack του φιλμ «The Good, The Bad and The Ugly» μπήκε στο Grammy Hall of Fame (2009) ενώ την επόμενη χρονιά ο Morricone τιμήθηκε με το διάσημο βραβείο Polar Music. Οι πιο πρόσφατες δουλειές του περιλαμβάνουν παρτιτούρες για τις τηλεοπτικές σειρές «Karol και The End of a Mystery», «72 Meters» και «Fateless». Στον 21ο αιώνα, η μουσική του Morricone έχει επαναχρησιμοποιηθεί αμέτρητες φορές στην τηλεόραση και ταινίες, όπως το «Kill Bill» του Quentin Tarantino (2003), «Death Proof» (2007), «Inglourious Basterds» (2009) και «Django Unchained» (2012). Το 2007, ο Morricone απέσπασε το Τιμητικό Βραβείο της Ακαδημίας «για την υπέροχη και πολύπλευρη συνεισφορά του στην τέχνη της κινηματογραφικής μουσικής». Το 2013, στην 50η επέτειο της κινηματογραφικής του καριέρας ξεκίνησε παγκόσμια περιοδεία και εμφανίστηκε στη Μόσχα, στο Σαντιάγο της Χιλής, στο Βερολίνο, στη Γερμανία, στη Βουδαπέστη, στη Βιέννη. Το φθινόπωρο του 2014, ο συμμετείχε στην ηχογράφηση του ντοκιμαντέρ «Ennio: The Maestro» από τον Giuzeppe Tornatore, το οποίο κυκλοφόρησε 2021. Η ευρωπαϊκή του περιοδεία συνεχίστηκε από τον Φεβρουάριο έως τον Μάρτιο του 2015, με 20 συναυλίες σε 12 χώρες, παίζοντας συνολικά για 150.000 θεατές. Με τα εισιτήρια των περισσότερων παραστάσεων να έχουν εξαντληθεί, η περιοδεία My Life in Music European Arena του Maestro Morricone ήταν μια απίστευτη επιτυχία. Το 2015 συνεργάζεται με τον Quentin Tarantino σε ένα πρωτότυπο soundtrack για πρώτη φορά. Στις 7 Δεκεμβρίου 2015, το The Hateful Eight έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του και ακολούθησε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής την επόμενη κιόλας μέρα. ------------------------------------------------------------------------ Εισηγητής ο Παναγιώτης Δενδραμής, πτυχιούχος τμήματος Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, με δίπλωμα σκηνοθεσίας (Σχολή Σταυράκου) και μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην ιστορία και θεωρία του κινηματογράφου. Είναι διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (διατριβή "Η κινηματογραφική εκπαίδευση στην Ελλάδα"), όπου δίδαξε ως ακαδημαϊκός υπότροφος. Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου. Το σεμινάριο πραγματοποιείται κάθε Τρίτη στις 8.30μ.μ. στο στέκι της Δράσης, (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια). Tαυτόχρονα μεταδίδεται διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom: Meeting ID: 850 0197 3068 Passcode: 497276 Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση