Η συμβολή της ΔΡΑΣΗΣ στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό *

Το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον Παρά τις αντιδικίες μεταξύ πρώην και νυν και το ανούσιο παιχνίδι του άσπρου – μαύρου μεταξύ διοικήσεων που δεν είχαν ποτέ σημαντικές διαφορές σε ό,τι αφορά τις επιλογές τους για το προάστιο, αναγνωρίζουμε ότι αυτήν την πρώτη χρονιά της διοίκησης Πισιμίση, έγινε προσπάθεια να αναταχθεί η κατάσταση απραξίας στην οποία είχε περιπέσει ο Δήμος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι το να «τρέχει» κανείς δεν είναι πάντα αποτελεσματικό, ούτε αρκεί από μόνο του, μερικά πράγματα δεν είναι θέμα «τρεχάλας». Όπως είπαμε και στη συζήτηση για τα δημοτικά τέλη, μια προσπάθεια στον Δήμο, εξαρτάται σημαντικά από παράγοντες που ορίζονται έξω από αυτήν. Και μπορεί εμείς να βλέπουμε την απόληξη της ήδη διαμορφωμένης κατάστασης, δεν βλέπουμε όμως τους ενδιάμεσους σταθμούς, τα στάδια, τις πολιτικές, τα πρώτα βήματα, βλέπουμε μόνο το παραγόμενο σκηνικό. Το οποίο βεβαίως εσείς θεωρείτε δεδομένο, εμείς όμως δεν έχουμε λόγο να το θεωρούμε ούτε ως κάτι δεδομένο, ούτε ως αποδεκτό. Έτσι, έχει ξεχαστεί, για παράδειγμα, ότι οι προϋπολογισμοί στη χώρα διαμορφώνονται σύμφωνα με τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ώστε οι δανειστές να πάρουν πίσω τα δάνειά τους. Συν κάτι επιπλέον, για να εξασφαλίζεται η ανοχή των ολοένα αυξανόμενων ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, με κουπόνια, επιδοτήσεις ρεύματος και πετρελαίου και με καλάθια Χριστουγέννων. Έχει ξεχαστεί επίσης, πως σύμφωνα με τους κανόνες, μπορούμε να έχουμε χρηματοδότηση για σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και για ηλεκτρικά ποδήλατα, όχι όμως για πεζοδρόμια ή ελεύθερους χώρους. Εμείς επίσης, παρακολουθούμε τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat, πως η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στην πρώτη θέση στη λίστα με τις χώρες που έχουν τα υψηλότερα ποσοστά υποκειμενικής φτώχειας. Εννοώντας ως «υποκειμενική φτώχεια», το ποσοστό των νοικοκυριών που στην ερώτηση «πόσο εύκολα καλύπτουν τις ανάγκες τους με βάση το διαθέσιμο εισόδημά τους;» απαντούν «Με μεγάλη δυσκολία» ή «Με δυσκολία». Εμείς βλέπουμε, ότι την ίδια αυτή περσινή χρονιά, το εισόδημα στον γεωργικό κλάδο υποχώρησε περαιτέρω, κατά 9,12%, σε μία χρονιά όπου η ελληνική οικονομία «έτρεξε» με ανάπτυξη 2,3%. Θα πείτε, τι σχέση έχουν αυτά με την πορεία των Δήμων; Μα άραγε, μπορεί να υπολογίζει κανείς ότι η Αυτοδιοίκηση θα πάει καλύτερα, σε μια χώρα που διαρκώς φτωχαίνει; Δεν βλέπουμε κι εμείς ότι και οι Δήμοι φτωχαίνουν, πως ολοένα και περισσότερο δυσκολεύονται να συνδράμουν τους πολίτες τους σε κοινωνικές, αθλητικές, πολιτιστικές παροχές, ολοένα και περισσότερο οδηγούνται να αυξήσουν τα δημοτικά τέλη και να μετατραπούν σε μηχανισμούς φορολόγησης; Δεν βλέπουμε επίσης, ότι οι δημοτικοί υπάλληλο, σε έναν δήμο με γερασμένο και ανεπαρκές προσωπικό, σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να δουλεύουν για δύο, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια; Μια δεύτερη επισήμανση για την «τρεχάλα» που λέγαμε στην αρχή, είναι πως, σε μεγάλο βαθμό, το ζήτημα δεν είναι να τρέχουν οι αντιδήμαρχοι, π.χ. μεταφέροντας υλικά καθαριότητας από σχολείο σε σχολείο ή επιβλέποντας κάθε κολωνάκι που τοποθετείται στα πεζοδρόμια, αλλά να οργανώνεται αποτελεσματικά ο δημοτικός μηχανισμός, η προσπάθεια να εγγράφεται όχι στα πρόσωπα αλλά σε αυτόν. Κι αν αυτό δεν μπορεί να γίνει από την πρώτη στιγμή, να είναι ο στόχος. Διαφορετικά θα παραμένουμε στα επιφανειακά, στις φωτογραφίες, στο φαίνεσθαι, όπως η κυβέρνηση, στο λιβάνισμα από τα τοπικά μέσα. Η δημοτική αρχή τον πρώτο χρόνο. Τρείς διαπιστώσεις. 1) Όπως διαπιστώνεται αυτή την πρώτη χρονιά, όσον αφορά τα οικονομικά, η νέα διοίκηση έχει μια τάση να λύνει κάθε πρόβλημα εισπρακτικά, με κινήσεις που επιβαρύνουν το δημότη και δεν είναι πάντα, ούτε καλά μελετημένες, ούτε προωθούνται με τον ανάλογη οργάνωση και ψυχραιμία. Η υπόθεση με τα πρόστιμα και τις οφειλές δημοτών, που κατέληγαν Χριστουγεννιάτικα στον Τειρεσία για οφειλές 51 ευρώ, δεν ήταν η καλύτερη εικόνα για τον δήμο. Και πρέπει πάντα ο πολίτης να γνωρίζει έγκαιρα και να προγραμματίζει την εξόφληση των οφειλών του. Αυτή η ανάγκη θα γίνει μάλιστα ακόμη πιο έντονη σήμερα, που το επισφαλές εργασιακό περιβάλλον (και δεν μιλάμε για την ανεργία, αλλά κυρίως για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας), η ακρίβεια και γενικά η περιρρέουσα ανασφάλεια, μας υποχρεώνει να λειτουργούμε πολύ προσεκτικά και με τρόπο που δεν θα προσθέτει ένταση στο δημότη. 2) Τα ζητήματα δημοκρατίας. Κανείς άλλος εκτός από εμάς δεν τα θέτει, αλλά έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου θεωρείται πια αποδεκτό οι πολίτες να μην έχουν λόγο για τίποτα, απλώς να επενδύουν σε πρόσωπα και κυβερνήσεις. π.χ. θεωρείται φυσιολογικό να μην ενημερώνονται οι περίοικοι για έντονες αλλαγές στην καθημερινότητά τους από έργα όπως οι δεξαμενές ανάσχεσης ή οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην οδό Κρήτης. Είναι πλέον «φυσιολογικό», επειδή η Επιτροπή Διαβούλευσης καταργήθηκε, να μην ερωτάται κανείς για το Τεχνικό Πρόγραμμα ή την συγκρότηση του προϋπολογισμού. Είναι «φυσιολογικό» να προτείνουμε εδώ και ένα εξάμηνο μια οργανωμένη διαδικασία ενημέρωσης των παρατάξεων για το ζήτημα του ρέματος «Βριλησσού» και αυτό διαρκώς να αναβάλλεται. Κάθε νέα διοίκηση δείχνει να υποτιμά περισσότερο από την προηγούμενή της το ζήτημα της δημοκρατίας, τον διάλογο και τις διαδικασίες. 3) Η καθημερινότητα στην πόλη. Σύμφωνα με τα προηγούμενα, και παρά τις προσπάθειες που γίνονται, η εικόνα του προαστίου εξακολουθεί να μοιάζει χαοτική. Έργα επί έργων χωρίς συντονισμό από διάφορες ομάδες εργολάβων. Η κινητικότητα των δημοτών δυσκολεύει. Οι συντηρήσεις έχουν πάει πίσω. Οι δρόμοι παραμένουν άθλιοι. Η κατάσταση στα δημοτικά κτίρια παρακμιακή, όχι στα σχολεία, αλλά στις αίθουσες πολιτισμού όπου ο δημότης δεν μπορεί να απολαύσει καμία δραστηριότητα. Το πράσινο μειώνεται δραματικά, τα πεύκα είναι υπό διωγμό. Και την ίδια ώρα η ανοικοδόμηση διογκώνεται, η πληθυσμιακή αύξηση επίσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ανάγκες για υποδομές, υπηρεσίες, κυκλοφοριακό, πάρκινγκ. Θα μας πείτε, βελτίωση της κινητικότητας παραπέμπει στη βελτίωση του κυκλοφοριακού και στην εφαρμογή του ΣΒΑΚ (Σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης & Κινητικότητας). Αλλά ήδη, και αυτό το πομπώδες ΣΒΑΚ που σχεδίασε η προηγούμενη διοίκηση θα πρέπει να αναθεωρηθεί, να μετατραπεί σε μια μελέτη που δεν θα υπόσχεται δρόμους ήπιας κυκλοφορίας στα μισά Βριλήσσια, χαϊδεύοντας μικροαστικά όνειρα για ένα ήσυχο ιδιωτικό χώρο εν μέσω περιμετρικού χάους, αλλά θα αναζητά τον σχεδιασμό των απαραίτητων μέτρων για να βελτιωθεί η κυκλοφορία στο Δήμο. Χρειαζόμαστε δηλ. ένα ΣΒΑΚ με διαφορετικό σενάριο. Πώς αντιμετωπίζονται όλα αυτά; Ένα πρώτο ζήτημα θα ήταν να αλλάξει ο τρόπος που καταρτίζεται ο προϋπολογισμός και το τι αυτός περιλαμβάνει. Να φύγουμε, όσο είναι δυνατόν, από υπαγορευμένες επιλογές και σχεδιασμούς της κεντρικής κυβέρνησης και να κουβεντιάσουμε μεταξύ μας και με τους δημότες ποια έργα είναι εκείνα που πρέπει να προηγηθούν. Και τέτοια δεν μπορούν να είναι άλλα, από εκείνα από τα οποία εξαρτάται η ζωή και η περιουσία τους, (αντιπλημμυρικά και ό,τι άλλο άπτεται της πολιτικής προστασίας). Επίσης να αξιολογηθούν τα έργα που χρονίζουν και μπαίνουν και ξαναμπαίνουν σε προϋπολογισμούς χωρίς να υλοποιούνται, να καταλήξουμε, χρειάζονται ή όχι και ή να τα εγκαταλείψουμε ή να προχωρήσουμε άμεσα στην κατασκευή τους. Ένα δεύτερο θέμα είναι πού θα βρεθούν τα κονδύλια για να υλοποιηθεί ένα δημοτικό πρόγραμμα; Πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση του Δήμου; Μια πρώτη απάντηση που δίνεται, είναι αυτή που αφορά τα γενικά περί διεκδίκησης κρατικών κονδυλίων. Να μας δώσει το Κράτος. Και που σήμερα έχει υποκατασταθεί από την συμμετοχή στο αλισβερίσι του κομματικού συστήματος. Μια άλλη είναι όντως το νοικοκύρεμα, το οποίο δεν υποτιμούμε. Που περιλαμβάνει και έγκαιρη συγκέντρωση των οφειλόμενων και διάθεση τους με διαφάνεια και αξιολόγηση. Ένα τρίτο θέμα είναι, για παράδειγμα, ότι επί δεκαετίες δαπανώνται μεγάλα ποσά για την ενοικίαση χώρων χωρίς προοπτική. Από αυτή την άποψη η κατασκευή κτηρίου διοίκησης στην οδό Μητροπούλου, όπως προβλέπεται από το Πολεοδομικό Σχέδιο, με πολλαπλές χρήσεις, (δημαρχείο, χώροι για τις υπηρεσίες, Κ.Ε.Π., εκδηλώσεων, άθλησης), είναι μια πρόταση που εξακολουθεί να έχει βαρύτητα για την αντιμετώπιση των χρόνιων ελλείψεων του Δήμου σε υποδομές. Δεν είναι κάτι που υλοποιείται αύριο το πρωί, αλλά πάντως είναι κάτι που πρέπει να ξεκινήσει από αύριο. Αντιστοίχως, επαναφέρουμε άλλη μια την πρόταση που έχουμε διατυπώσει, για την ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης ενός χώρου αποκλειστικά για την νεολαία. Στα Βριλήσσια η νεολαία δεν έχει χώρους. Δεν της έχουμε αφήσει τίποτα! Χώρους που να διαμορφώνει η ίδια, να αλληλοεπιδρά μαζί τους, εύπλαστους, όχι προκατασκευασμένους. Χρειάζεται ένα πραγματικό ΣΤΕΚΙ, ακόμη κι αν αυτό είναι ένα παλιό βαγόνι τρένου. Και χρειάζεται ένα οργανωμένο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ, ώστε οι φοιτητές που δαπανούν ώρες σε βιβλιοθήκες στο κέντρο να παραμείνουν στο προάστιο. Ούτε αυτά γίνονται σε μια χρονιά, όμως επίσης θέλουν προγραμματισμό και να αντιμετωπιστούν ως ζητήματα άμεσης προτεραιότητας. Και υπάρχει και κάτι τελευταίο. Ποιος θα κληθεί να υλοποιήσει τον προϋπολογισμό και ό,τι αυτός περιλαμβάνει; Οι δημοτικές υπηρεσίες. Σε τι κατάσταση είναι αυτές; Τα είπαμε. Ανεπαρκώς στελεχωμένες, υπό διαρκή πίεση, οπότε εδώ προσοχή, ας μην τις επιβαρύνουμε τουλάχιστον με περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες. Με έναν ΟΕΥ (Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας) που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Με πολλούς από τους εργαζόμενους, ομήρους προγραμμάτων, χωρίς σταθερή εργασία και χρόνο για να αποκτήσουν εμπειρία. Υπάρχει πάντως ένα δυναμικό μεταξύ των υπαλλήλων του Δήμου, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ευεργετικά σε ό,τι αφορά ζητήματα οργάνωσης και προγραμματισμού και να προσθέσει ποιοτικά χαρακτηριστικά σε κάθε δημοτική αρχή. Και στο οποίο οι διοικήσεις θα έπρεπε να στηριχθούν και να δίνουν σημασία αντί να βασίζονται σε συμβούλους και σε κάθε είδους ουρανοκατέβατους. Συμπερασματικά: Τα πεπραγμένα της διοίκησης κατά την πρώτη χρονιά της θητείας της είχαν έντονα οικονομικό χαρακτήρα. Στενότητα και εξοικονομήσεις. Αλλά αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν αρκεί, ούτε μπορεί να επιμηκύνεται στον χρόνο. Απαιτείται σχέδιο διεξόδου, προσανατολισμός, στοχεύσεις και βεβαίως, αίσθηση της γενικότερης κατάστασης. Κάτι που μέλλει να φανεί γρήγορα… Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη * Η τοποθέτηση του Γιάννη Τσούτσια εκ μέρους της ΔΡΑΣΗΣ στηn Ειδική Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου για την Ψήφιση Προϋπολογισμού του Δήμου Βριλησσίων οικονομικού έτους 2025.