Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Τι είδαμε στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας που έρχεται στα Βριλήσσια!

Της Μαρίνας Παπαχριστοδούλου

Πέμπτη 21 και Παρασκευή 22 Νοεμβρίου, ώρα 8:15μμ, στο ΤΥΠΕΤ από το Cine - Δράση: Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Ταξιδεύει στα Βριλήσσια Η Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine Δράση πιστή στο ετήσιο ραντεβού της με τους φίλους των ταινιών μικρού μήκους, προβάλει και φέτος τις βραβευμένες ταινίες του Φεστιβάλ Δράμας, ενός Φεστιβάλ που πέρασε τα 40, έφτασε στα 42, ωρίμασε και γίνεται όλο και καλύτερο. Στο 42ο Φεστιβάλ που έγινε από τις 15-21 Σεπτέμβρη δεκάδες ξένοι και Έλληνες σκηνοθέτες είχαν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν υπέροχες και συγκλονιστικές δημιουργίες. Ταινίες μικρές αλλά ανοιχτών οριζόντων. Ταινίες-αφηγήσεις ιστοριών με ευδιάκριτο το συναισθηματικό στοιχείο, με ήρωες πρόσωπα κάθε ηλικίας που εντυπώνονται έντονα στη μνήμη του θεατή και θέματα επίκαιρα αλλά και διαχρονικά. Ένα πρόγραμμα πλούσιο και ετερόκλητο με συγκλίνουσες ωστόσο τάσεις. Ό,τι το διέκρινε ήταν κυρίως το νεανικό του ύφος και μια δυναμική αξιοπρόσεκτη ως προς τη χρήση του κινηματογραφικού μέσου στη μικρή του φόρμα. Σπουδαστικές νέων σκηνοθετών που έχουν μέλλον, Έλληνες που δημιουργούν εκτός συνόρων στο τμήμα «Greeks of the World» και ξένες παραγωγές πραγματικά διαμάντια. Παρέες, λογοτεχνικά και κινηματογραφικά αίθρια, φιλόξενη διάθεση ήταν τα χαρακτηριστικά της διοργάνωσης. Πιο συγκεκριμένα, μπορούμε να κάνουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις-συμπεράσματα από όσα είδαμε στο Φεστιβάλ. Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι συνολικά το επίπεδο των σκηνοθετών ταινιών μικρού μήκους είναι εξαιρετικό. Εκτίμηση που αποδεικνύεται από τις περισσότερες βραβευμένες ταινίες και επιβεβαιώνεται από την ταινία «Index» του Νικόλα Κολοβού (Χρυσός Διόνυσος) και πολύ περισσότερο από την ταινία του Βασίλη Κεκάτου, «Η Απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς» ένα ποίημα για την ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία. «Η Απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς», εκτός από το Βραβείο Σκηνοθεσίας στη Δράμα, είχε ήδη αποσπάσει το Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών (2019) και το Α' Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» (2019). Γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον Βασίλη Κεκάτο και φωνογραφημένη υπέροχα από τον Γιώργο Βαλσαμή είναι μια ποιητική ιστορία αγάπης και τρυφερότητας. Αφηγείται την ιστορία δύο αγνώστων που συναντιούνται ένα βράδυ κάπου στην Εθνική Οδό σε ένα ξεχασμένο βενζινάδικο. Ο ένας έχει σταματήσει για να βάλει βενζίνη στην μηχανή του. Ο άλλος έχει ξεμείνει εκεί. Για να γυρίσει στην Αθήνα του λείπουν 22.50 ευρώ. Ό,τι διαδραματίζεται ανάμεσα τους στα 9 λεπτά που διαρκεί το φιλμ είναι μια πράξη που ξεκινάει σαν ψωνιστήρι και καταλήγει σε μια σχέση τρυφερού έρωτα. Διαθέτει ένα από τα πιο ωραία φινάλε ταινίας μικρού ή μεγάλου μήκους, δυναμικό, ποιητικό, αξέχαστο! Οι δυο ερμηνευτές του φιλμ έχουν τιμηθεί ο μεν Νικολάκης Ζεγκίνογλου με Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας, ενώ ο Ιώκο-Ιωάννης Κοτίδης, με Εύφημο Μνεία. Η ταινία γεμίζει κάθε θεατή με αισιοδοξία για το τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες δημιουργοί με ελάχιστα χρήματα και χωρίς την υποστήριξη της πολιτείας. Και μόνο για να δει κανείς τις δύο παραπάνω ταινίες αξίζει να παρακολουθήσει τις διήμερες προβολές του Cine Δράση! Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι όσον αφορά τη θεματολογία των ταινιών παρουσιάστηκε μια γενική τάση υποχώρησης της θεματικής που αναφέρεται στην οικονομική-κοινωνική κρίση και τις συνέπειες της. Τα θέματα που κυριάρχησαν συνδέονταν περισσότερο με διαχρονικά προβλήματα όπως η αναζήτηση ταυτότητας και η αποξένωση. Ευδιάκριτη ήταν η τάση των κινηματογραφιστών για καταφυγή στο όνειρο, ακροβατώντας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας μέσα από έναν ποιητικό λόγο, και μέσα από κάδρα με εικαστική δύναμη. Η θάλασσα υπήρξε φέτος εμβληματικός χώρος στο φεστιβάλ μέσα από πολλές ταινίες, ενώ η οικογένεια και ως επίκληση του οικογενειακού αρχείου, αναδείχθηκε καθοριστική παιδική μνήμη που σφραγίζει την ζωή των ηρώων. Ευδιάκριτη ήταν επίσης η διερεύνηση έμφυλων ταυτοτήτων, η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής σεξουαλικού προσανατολισμού, η αμφισβήτηση φυλετικών στερεοτύπων. Το προσφυγικό ήταν παρόν και στη φετινή θεματολογία, όπως ο αυταρχισμός της εξουσίας και η επιστροφή στην ιστορία κυρίως «ως βιωμένη μνήμη και ως τραύμα». Η μελαγχολία της νέας γενιάς μοιάζει να έχει περάσει σε πρώτο πλάνο μέσα από θέματα όπως η αναγκαστική μετανάστευση στο εξωτερικό, οι συμμορίες, η νεανική παραβατικότητα, αλλά και ο τρόπος που νέοι άνθρωποι εισπράττουν την ασθένεια των γονιών τους, η οποία συχνά σημαδεύει ανεξίτηλα το μέλλον και τις ζωές τους. Η θεματολογία αλλά και οι παρεμβάσεις των νεαρών στην πλειοψηφία τους σκηνοθετών που παρευρέθηκαν στο Φεστιβάλ και υποστήριξαν τις δημιουργίες τους αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ανθρώπους που βλέπουν τα πράγματα αντισυμβατικά και παρουσιάζουν το θέμα τους χωρίς αγκυλώσεις. Μια τρίτη παρατήρηση-συμπέρασμα είναι ότι σε τεχνικό επίπεδο οι ταινίες του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος ήταν φέτος πολύ πιο κοντά σε αυτές του διεθνούς. Τα φιλμ διέθεταν μεγάλη εικαστική δύναμη, φωτογραφία υψηλού επιπέδου, εξαιρετική επεξεργασία ήχου, ενώ η μουσική τους είναι συνδεδεμένη με το θέμα και συνέβαλε στην ολοκληρωμένη απόδοση του. Όπως επεσήμανε λίγο πριν την απονομή των Βραβείων η ιστορικός και θεωρητικός κινηματογράφου Ιωάννα Αθανασάτου στην αποτίμηση των εργασιών του Φεστιβάλ κάποια αρνητικά εξακολουθούν να παραμένουν και ανάμεσα τους κυρίαρχη θέση κατέχει το προβληματικό σενάριο: «Παραμένει ζητούμενο μια καλύτερη σεναριακή επεξεργασία με οικονομία στην αφήγηση και μια μεγαλύτερη εμβάθυνση στην ανάπτυξη των ιδεών» κατέληξε. Τα Βραβεία Ο Χρυσός Διόνυσος στην ταινία Index του Νικόλα Κολοβού. Το Βραβείο Σκηνοθεσίας στην ταινία «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς» του Βασίλη Κεκάτου. Το Βραβείο «Σωκράτης Δημητριάδης» για την καλύτερη ταινία της κατηγορίας Έλληνες του Κόσμου στο «Υπνοβατώντας» της Μελίσσα Αναστάση. Το Βραβείο Ντοκιμαντέρ στην «Κλεονίκη» της Άννας Αντωνοπούλου. Το Ειδικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη «Ντίνος Κατσουρίδης» στο «Ρουζ» του Κωστή Θεοδοσόπουλου. Το Βραβείο Καλύτερης Σπουδαστικής Ταινίας στο «Sad Girl Weekend» των Δημήτρη Τσακαλέα & Λήδας Βαρτζιώτη. Το Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη για την καλύτερη γυναικεία σκηνοθετική παρουσία στην ταινία «I am Mackenzie» της Αρτέμιδας Αναστασιάδου. Το Βραβείο Animation στο «Βίαιη Εξίσωση» του Αντώνη Ντούσια. Το Βραβείο Σεναρίου στον Κωστή Θεοδοσόπουλο για το σενάριο του «Ρουζ». Τιμητική διάκριση Φωτογραφίας στον Γιώργο Φρέντζο για την ταινία «Το βάρος της Θάλασσας» του Κωστή Αλεβίζου. Τιμητική Διάκριση Μοντάζ στην Λίβια Νερουτσοπούλου για το μοντάζ στην ταινία «Καρτ ποστάλ από το τέλος του κόσμου» του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου. Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείαςστη Σίσσυ Τουμάση για την ερμηνεία της στην ταινία «Το βάρος της θάλασσας» του Κωστή Αλεβίζου. Tιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στον Νικολάκη Ζεγκίνογλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς» του Βασίλη Κεκάτου. Τιμητική Διάκριση Ήχου στον Γιάννη Αντύπα για την ταινία «Pathologies of everyday life» του Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου. Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχου στον Χρήστο Γιαννακόπουλο για την ταινία «Sable Noir» του Θανάση Τρουμπούκη. Τιμητική Διάκριση Πρωτότυπης Μουσικής στους Νίκο Γιαννακάκη & Δημήτρη Γιαννούλη για τη μουσική στο «Chopper» του Γιώργου Καψανάκη. Τιμητική Διάκριση Σκηνικών στον Χρήστο Συμεωνίδη για την ταινία «Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς» του Ιάκωβου Παναγόπουλου. Τιμητική Διάκριση Κοστουμιών στον Βαγγέλη Καμπέρη για την ταινία «Sad Girl weekend» των Δημήτρη Τσακαλέα και Λήδας Βαρτζιώτη. Τιμητική Διάκριση Μακιγιάζ στην Ιωάννα Λυγίζου για την ταινία «Ρουζ» του Κωστή Θεοδοσόπουλου. Τιμητική Διάκριση Ειδικά Εφέ στους Γιάννη Πατσιαούρα και Berta Valverde για την ταινία «W» του Στέλιου Κουπετώρη. Εύφημος Μνεία στον Αλέξανδρο Κακανιάρη για την ταινία «Ο Μάγκας». Εύφημος Μνεία στον Ιώκο-Ιωάννη Κοτίδη, για την εξαιρετική ερμηνεία του στην ταινία «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς» σε σκηνοθεσία Βασίλη Κεκάτου. Διακρίσεις- κίνητρα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δόθηκαν στις ταινίες: «Μίλα» του Ανδρέα Βακαλιού, «Ο Καραγκιόζης» του Μιχάλη Γιγιντή, «Στο δωμάτιο» της Γεωργίας Μ. Σωτήρχου. Έπαινος Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών στη Φίλη Ολσέφσκι για την ταινία «Μίλα» του Ανδρέα Βακαλιού. Το Βραβείο της ΟΚΛΕ στην ταινία «Μίλα» του Ανδρέα Βακαλιού. Το Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στην ταινία «Μίλα» του Ανδρέα Βακαλιού. Το Βραβείο Τεχνικής Αρτιότητας της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ στην ταινία «W» του Στέλιου Κουπετώρη. Μαρίνα Παπαχριστοδούλου

ΣΧΕΤΙΚΑ: Συμβαίνουν στην πόλη μας
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
    30 Νοεμβρίου 2019, 23:14

    Οργισμένα νιάτα! Χωρίς βαθιές αναλύσεις για τα αίτια, μέσα στους κλειστούς δρόμους, τα αδιέξοδα και τρομερά διλήμματα, απλώνουν τις αλήθειες τους στο πανί όπως τις βλέπουν, όπως τις αισθάνονται και μας πετούν στα μούτρα: Την τύφλα μας στην Παιδαγωγική (Ο καραγκιόζης). Την οδυνηρή, την αβάσταχτη απόφαση (Index). Την κατά παραχώρηση κατανόηση και συγχώρηση (Μίλα). Το τι μας περιμένει (Στο δωμάτιο, Το βάρος της θάλασσας). Την γελοιοποίησή μας μέσα σε έναν επί γης και ιδιαίτερα στην πατρίδα μας παράδεισο (Κλεονίκη). Την ευσπλαχνία τους (Chopper). Την νοσταλγική ουτοπία μιας πρωτόγονης ζωής (Καρτ ποστάλ από το τέλος του κόσμου). Τον ζαλισμένο έρωτα από το ορμονικό μαστίγωμα στην εφηβεία μέσα σ’ έναν κόσμο «λαμέ» (I am Mackenzie). Τις ικανότητές τους στο κατώφλι της νιότης (Ο Μάγκας). Ας θυμηθούμε εδώ και «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν» του Ταρκόφσκι. Την αμοιβαία εξομολόγηση δύο θανάσιμων εχθρών από τον Κύπριο Ανδρέα Σιεηττάνη που ξέρει καλά το βαθύ πιστεύω ενός άρρωστου κομματιού του αγγλικού λαού να θεωρεί προέκταση της νησιωτικής του χώρας τις αποικίες βαφτισμένες κατά περίπτωση με διάφορα κίβδηλα ονόματα (Bόρειος Ιρλανδία, Ουαλία και Σκωτία στο Ηνωμένο Βασίλειο, Αυτοκυβέρνητες επικράτειες, Αυτόνομες αποικίες, Αποικίες του στέματος, Προτεκτοράτα κ.ά.) ομνύοντας όλες στον ίδιο βασιλιά ή βασίλισσα. Αυτό το κομμάτι ψήφισε σύσσωμο το Brexit. Tούτα τα λίγα για τα οργισμένα νιάτα, τους μικρομηκάδες στη Δράμα, από το μικρό μέρος της δουλειάς τους που είδαμε στις 21 και 22 Νοέμβρη 2019 στο ΤΥΠΕΤ. Που ίσως να μη μπαίνουν εύκολα στα γνωστά μας κουτάκια! Στις δεκαετίες ή πενταετίες που ακολουθούν με τις κατακλυσμιαίες αλλαγές που νομίζω ότι θα φέρουν, μάλλον είναι αδύνατο να προβλέψουμε την συμπεριφορά τους. Μεγάλη η συμπίεση και το μέλλον άδηλο. Πολύ άσχημο κόσμο τους παραδόσαμε…

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter