Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Το Κρίμα

του Χρήστου Ι. Βατούσιου

"Μα πως! Πέστε μου πως; Τα 'φερε ο διάολος και τα μονοιάξανε, "έσπαγε το κεφάλι της η κυρά μαμή, και μοίραζε τις ματιές της σαν τραπουλόχαρτα στις κυράδες, που χαν μαζευτεί στο κατώι της. Τάχα μου να ιδούν την καινούργια πραμάτεια της εμπορευάμενης, όμως αλλού γύριζε ο νούς τους. Να μάθουν τι απόγιναν ο Πετρής και η Σουλτάνα, που οι πόθοι τους και τα καμώματά τους είχαν ανάψει φωτιές σ' όλο το χωριό. "Πείτε μου πως! Αυτήν, μια παστρικιά, ένα αμούστακο αρνί να την εκάμει ζάφτι. Δε μπορεί, κάτι άλλο μυρίζει το χνώτο τους, δε μπορεί..." Μονολογούσε κι όλο τριγύριζε τα μάτια της στις κυράδες, μπας και ιδεί να αχνοφαίνεται κάτι στα βάθια τους. "Μωρέ, με γελάς εμένανε, που 'χω γιατροπορέψει όλο το χωριό; Με γελάς; Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες... Ακούς εκεί, η μισοριξιά, το παπαδοπαίδι να μου θέλει χαϊδολογήματα - σχώρα με Θε μου..." "Μωρέ θα τους βρουν, που θα πάει θα τους βρουν, δυο μέρες τώρα έχουν κάνει τούμπα όλα τα γύρω χωριά, θα τους βρουν και θα τους αφαλοκόψουν που θα πάει..." Κι όλο εμοίραζε την τράπουλα των ματιών της, μα το χαρτί δεν έβγαινε. Τότες είπε να κάνει την τελευταία γύρα κι έριξε στο τραπέζι τα ρέστα της. "Κάτι σα να πήρε τ' αυτί μου, πως η λεγάμενη είναι και γκαστρωμένη," σιγοψιθύρισε δήθεν εμπιστευτικά, ρίχνοντας με τέχνη τα μάτια της αδιάφορα στο πάτωμα, και το χαρτί, τής βγήκε. "Ο ανεψιός μου δε μπορεί, "έσπασε μια φωνή," μας το 'παν οι γιατροί στη πόλη, δε μπορεί..." "Απ' την αγάπη του για τα παιδιά, φορτώθηκε το κρίμα." ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ: Hans Brendekilde, Μονοπάτι του δάσους το Φθινόπωρο. 1902.

ΣΧΕΤΙΚΑ: Ακροβάτες στο χαρτί
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter