του Χρήστου Ι. Βατούσιου

Ξόδιασε όλη της την ημέρα γυρίζοντας από τραπέζι σε τραπέζι μέχρι που νύχτωσε. Αλήθεια, μάταιος κόπος, επαναλαμβανόμενη ικεσία. " πάρτε ένα ματσάκι λουλούδια για την αγάπη του Χριστού, παρακαλώ κύριε για την αγάπη του Χριστού... " Βαθύτατη, τραχιά εξάντληση εσκίαζε τα μάτια της, που κάθε της βήμα έμοιαζε αμπόρετο στο μακρύ της δρόμο. Στάθηκε μπροστά στο κλειστό μαγαζάκι στο μέσο της διαδρομής και κάθησε στα σκαλοπάτια να ξανασάνει. Βυθισμένη στα δόντια του βοριά, τράβηξε από την τσέπη της μια μικρή σοκολάτα - δώρο του αγαπημένου της λαχειοπώλη - και την άνοιξε αργά κόβοντας ένα μικρό κομμάτι. Ανείπωτη γλύκα πλημμύρισε την παιδική ψυχή της, γέρνοντας το κατάκοπο κεφάλι της πάνω στο καλάθι με τα λουλούδια να της στολίσουν το όνειρο. Ξημερώνοντας, καθώς η πόλη ξυπνούσε, οι νυσταγμένοι νοικοκυραίοι αντίκρυσαν ένα απρόσμενο θέαμα. Χιλιάδες πουλιά, πετούσαν σε κύκλους πάνω από το κοιμισμένο κορίτσι, τραγουδώντας την αγάπη του Χριστού. ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ: Augustus Edwin Mulready, Ένα κορίτσι που πουλά λουλούδια.