Αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών αποφάσισε ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βριλησσίων αποφάσισε την αναστολή έκδοσης όσων νέων οικοδομικών αδειών κάνουν χρήση των διατάξεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (Ν.Ο.Κ.), έως ότου αποσαφηνιστεί η νομιμότητα, μετά την απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματικά βασικά άρθρα του Ν.Ο.Κ., (μετά από προσφυγή κατοίκων και του Δήμου Αλίμου), παραπέμποντας το θέμα στην ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το Δ. Σ. των Βριλησσίων, όπως και άλλοι Δήμοι της Αττικής, (όχι πάντως όσοι θα ανέμενε κανείς ...), έκρινε ομόφωνα στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης, ότι για να αποτραπεί η περαιτέρω αλλοίωση του οικιστικού περιβάλλοντος, τουλάχιστον μέχρι να αποφασίσει το ΣτΕ, πρέπει να ζητηθεί από την Υπηρεσία Δόμησης της Αγίας Παρασκευής η αναστολή έγκρισης οικοδομικών αδειών που οδηγούν σε αύξηση του ύψους των κτηρίων. Το θέμα είχε φέρει στο δημοτικό συμβούλιο η ΔΡΑΣΗ (και η «Λαϊκή Συσπείρωση»), όμως, τόσο η Δημοτική Αρχή, που ανέλαβε πρωτοβουλίες, όσο και το σύνολο των δημοτικών παρατάξεων, κινήθηκαν στην ίδια γραμμή και αντιμετώπισαν θετικά την υιοθέτηση μέτρων για την αποτροπή των δυσμενών εξελίξεων. Ξέρουμε ότι αυτά δεν αρκούν. Ξέρουμε ότι οι πολεοδομίες θα μας γυρίσουν «πίσω» τις αποφάσεις, ότι θα μας πουν πως η κυβέρνηση, (κάτω από την κατακραυγή), «άκουσε» τις ανησυχίες μας και νομοθέτησε την περασμένη Πέμπτη 25 Απριλίου να μπει όριο στα επιπλέον ύψη, με νομοθετική ρύθμιση – προσθήκη στο πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που θέτει πλαφόν στην συνδυαστική και καταχρηστική εφαρμογή των κινήτρων του Ν.Ο.Κ.. Αλλά ζούμε σε μια εποχή, όπου αντιπροσωπίες συμφερόντων ξεπουλούν χωρίς αναστολή ό,τι συγκροτεί αυτόν τον τόπο, τον αέρα του, τον «χώρο», τον ήλιο του, τον πολιτισμό του, την αισθητική του και τελικά το μέλλον του. Ζούμε σε μια εποχή όπου κτήρια του Δημοσίου μετατρέπονται με μακροχρόνιες συμβάσεις σε airbnb, πάρκα και οικόπεδα σε καζίνο, το ανάγλυφο του Σαρωνικού και οι παραλίες σε ουρανοξύστες και μαρίνες, η αιώνια θέα προς την Ακρόπολη σε σκηνικό σε ρουφ γκάρντεν ξενοδοχεία. Ζούμε σε μια περίοδο όπου σε απάτητα βουνά μεταφέρονται τόνοι τσιμέντου - βάσεις για ανεμογεννήτριες, όπου το γαλάζιο των Κυκλάδων γίνεται γκρι από την «ανάπτυξη», ότι οι golden visa αυξάνουν τα ενοίκια σε σημείο αβίωτο για τους γηγενείς, ότι εισρέει πρόσκαιρο χρήμα και πληθυσμός σε πόλεις χωρίς υποδομές, (μέσα σε λίγους μήνες το κόστος αγοράς ενός διαμερίσματος στα Βριλήσσια έφθασε στα 5000 ευρώ ανά τετραγωνικό). Στο ύψος των κτηρίων θα κολλήσουμε; Ξέρουμε ότι για όλα αυτά κανένα ΤΕΕ δεν λέει κουβέντα, (μόνο τους εργολάβους βγήκε και υπερασπίστηκε), όπως καμία κυβέρνηση δεν είπε κουβέντα για τα εκποιημένα αεροδρόμιά, τα ναυπηγία, τα τρένα, τις κρατικές επιχειρήσεις, τους δρόμους, τα υποχρηματοδοτούμενα νοσοκομεία και πανεπιστήμια ή για τα όπλα που στέλνονται στις Ουκρανίες... Τώρα έχουμε ευρωεκλογές. Και διαπραγματευόμαστε το λιμάνι του Λαυρίου με τους Ινδούς. (Άραγε θα ξεφύγει η ... Μακρόνησος;) Αλλά να που καμιά φορά κολλάμε στο αναπάντεχο, στο έλασσον, στα εξαώροφα, θα βρεθεί τρόπος, και δεν μας λένε τίποτα οι νομοθετικές βελτιώσεις, ούτε η κατάργηση των συνδυαστικών μπόνους, το δημοτικό συμβούλιο πρέπει να πάει μέχρι τέλους, στα Βριλήσσια να μπουν όρια και πρόνοιες, ώστε η πόλη να παραμείνει πόλη και χώρος κατοικίας με δραστηριότητες και πολίτες, όχι χώρος τράνζιτ για περαστικούς. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη