Συμβαίνουν στην πόλη μας
της Λήδας Παπαγεωργίου
Από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου πίσω από κλειστές πόρτες και μανταλωμένα παράθυρα έφτιαχνες χάρτινα καραβάκια και ονειρευόσουν να σαλπάρεις για αλλού. Μα τα ταξίδια σου κρατούσαν λίγο. Υπόγεια και δύσοσμες στοές οι δικοί σου προορισμοί και ενθύμια τα άδεια βλέμματα των τσακισμένων. Μια κλωτσιά στο πρόσωπο η ζωή. Και η πληγή Να επουλώνεται για λίγο και μετά να αιμορραγεί ξανά και ξανά. Μικρό παιδί στα χέρια του τύραννου να σε ξυπνά έντρομο τα βράδια να σε στοιχειώνει. Λήδα Παπαγεωργίου
ΣΧΟΛΙΑ