Άρνηση

του Χρήστου Ι. Βατούσιου

Ντύθηκε τον καλλίτερο του εαυτό και βγήκε. Η ζωή θρήνος. Σε ποιον να μιλήσει, πως να κρυφτεί, τα πρόσωπα και τα λόγια των άλλων καθρέφτης αμείλικτος, αντηχούσαν την ύπαρξη του. Υπήρχε; Ίσως, μ' έναν τρόπο απουσίας, παράδειγμα αποφυγής, Απών δια της παρουσίας. Κάθισε κάπου απόμερα, στην μεγάλη αίθουσα του ρεστοράν. Ήσυχος και βυθισμένος, αρνήθηκε ευγενικά να παραγγείλει, λέγοντας πως περιμένει παρέα. Αρνήθηκε, όπως και τόσα άλλα που η ζωή θρηνούσε, ανταποδίδοντας του απλόχερα την άρνηση. Η ώρα, γλιστρούσε περιπαιχτικά ανάμεσα σε τραπέζια που άδειαζαν, γελώντας σαρδόνια. Κοίταξε διακριτικά το ρολόι του, και κάνοντας νόημα στο σερβιτόρο, ζήτησε το λογαριασμό. Αυτός απόρησε, ενημερώνοντας τον ότι δεν έχει πάρει κάτι, όμως εκείνος επέμεινε: Τον Λογαριασμό! Σηκώθηκε απότομα από το τραπέζι, τερματίζοντας την απορία του προσωπικού, κι αφήνοντας ένα σεβαστό ποσό μέσα στον κατάλογο, προχώρησε προς την έξοδο, αρνούμενος να υπερασπιστεί την παρουσία του. ΠΊΝΑΚΑΣ: Edward Hopper, Αυτόματο. 1927. Des Moines Art Center. ΧΡΉΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΎΣΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ: Ακροβάτες στο χαρτί
ΣΧΟΛΙΑ
Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Ή θα περπατήσουμε στον ουρανό ή κάντε μας τη χάρη. Δεν έχουμε ανάγκη από μικρές ζωές.

Κώστας Μόντης.
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter