Δημοτικό Συμβούλιο
της Μαρίνας Παπαχριστοδούλου
Ακόμα το θυμάμαι. Το μακρινό χειμώνα του 2004, λίγο πριν τις εθνικές εκλογές μια μεγάλη χιονοθύελλα σάρωσε τη χώρα. Ανάμεσα στα άλλα που συνέβησαν, δεκάδες αυτοκίνητα αποκλείστηκαν στις οδικές αρτηρίες, πολλά από αυτά στην νεοπαραδοθείσα στην κυκλοφορία Αττική οδό. Εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν εκεί όλη τη νύχτα, κάποιοι κρύωναν πολύ, κάποιοι είχαν μαζί τους μικρά παιδιά και καθόλου εφόδια για να χορτάσουν την πείνα τους, κανένα τρόπο να τα ζεστάνουν. Και κάπου εκεί, στα άγρια μεσάνυχτα, βγήκε ο αρμόδιος υπουργός Σκανδαλίδης από τη ζεστασιά του γραφείου του, γεγονός που αποδείκνυαν τα γυρισμένα μανίκια του ατσαλάκωτου λευκού πουκάμισου του, για να δηλώσει ότι «γίνεται ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν» για να αντιμετωπιστεί το θέμα. Λέγεται ότι, ανάμεσα στα άλλα που κόστισαν την ήττα του ΠΑΣΟΚ, ήταν η αλαζονεία στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, τα σκάνδαλα δεν ήταν γνωστά ακόμα, άλλωστε η χώρα ζούσε τη συλλογική ευτυχία των επικείμενων ολυμπιακών αγώνων. Τις εκλογές κέρδισε ο Κώστας Καραμανλής και χρειάστηκε μια άλλη καταστροφή: οι πυρκαγιές στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας (στο ίδιο σημείο που καίγεται και σήμερα), οι νεκροί της Ηλείας, η αλαζονεία του αρμόδιου υπουργού Βύρωνα Πολύδωρα και οι «ποιητικές» δηλώσεις του περί του «στρατηγού άνεμου» για να χάσει κι αυτός τις εκλογές. Οι ανόητες δηλώσεις κάποιων στελεχών του και η δυναμική εκμετάλλευση τους από την τότε αντιπολίτευση που αφορούσαν την τεράστια τραγωδία στο Μάτι, απομάκρυναν και τον ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία. Και φτάνουμε στο σήμερα. «Κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν» και δεν «μας βρήκε αποπροετοίμαστους η συμφορά», δηλώνουν πάλι από το πρωί οι ατσαλάκωτοι της σημερινής κυβέρνησης. Ο Χρυσοχοΐδης με στάχτες στα μαλλιά (σκηνοθεσία), ο Πέτσας, ο Χαρδαλιάς, ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Ατσαλάκωτοι, μέσα στα φρεσκοσιδερωμένα άσπρα (οι περισσότεροι) πουκάμισα τους, χωρίς σταγόνα ιδρώτα να κυλάει στο πρόσωπο τους πήγαν επιτόπου, άνοιξαν χάρτες, χαιρέτισαν βρώμικους από την πολύ προσπάθεια, κατακουρασμένους και καταϊδρωμένους πυροσβέστες (πόση αντίθεση) και άγγιξαν με κατανόηση στον ώμο απελπισμένους ιδιοκτήτες που τα ακίνητα τους έγιναν στάχτη στη Βαρυμπόμπη. Είναι οι αυτοαποκαλούμενοι άριστοι, αυτοί που πιστεύουν στην εκ γενετής ανισότητα, στο ότι οι ίδιοι είναι ανώτερα όντα, που δικαιούνται να χτίζουν το αυταρχικό κράτος τους, να φροντίζουν τους δικούς τους ανθρώπους, να δηλώνουν (πρωθυπουργός στην Κρήτη) ότι «βαρέθηκα να ακούω για προσλήψεις σε νοσοκομεία, σχολεία» κλπ. Λες και το ελληνικό κράτος είναι το χωράφι του πατέρα τους, δεν απολογούνται ποτέ για τίποτα, φρόντισαν μάλιστα να έχουν το ακαταδίωκτο. 11.000 ευρώ ήταν το ποσό που έδωσε ο Γεωργιάδης για να εξυπηρετήσει το χρέος των περίπου 600χιλιάδων ευρώ προς τις τράπεζες, 20.000 περίπου χιλιάδες ήταν το αντίστοιχο ποσό που έδωσε ο πρωθυπουργός και η σύζυγος του για να εξυπηρετήσουν το δικό τους χρέος που ξεπερνάει το 1.250.000 ευρώ. Καημένε ψηφοφόρε που για πολύ μικρότερο χρέος χάνεις το σπίτι σου, ως πότε θα τους αφήνεις να ληστεύουν τη χώρα; Μαρίνα Παπαχριστοδούλου
ΣΧΟΛΙΑ