Σχόλια
Εξαώροφα: Νέα δεδομένα απαιτούν επανεκτίμηση της κατάστασης
17/4/2024

Η "ΝΕΑ" δημοτική αρχή να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον με περισσότερο ζήλο και μαχητικότητα από εκείνη του ιδιώτη, προς όφελος των συντριπτικά περισσότερων ψηφοφόρων που την ψήφισαν!

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Όχι και εξαώροφα στα Βριλήσσια!
4/4/2024

Εύστοχο σχόλιο!

admin
Όχι και εξαώροφα στα Βριλήσσια!
1/4/2024

Είναι όντως μεγάλο το πρόβλημα. Θα έχετε παρατηρήσεις ότι πέρα από το θέμα του ύψους, στις καινούργιες πολυκατοικίες δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου κήπος ή πράσινος περίβολος, ενώ για την εποχή μας αυτό θ

Χαρά Ροβίθη
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης

«Παιδεία 2022»: Η τελευταία καλοκαιρινή προβολή αφιερωμένη στα σχολεία μας.

Συζητάμε με αφορμή δύο ταινίες μικρού μήκους. Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου, 8:15΄μμ, στο Β’ Γυμνάσιο Βριλησσίων

Στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, (όπως και άλλα χρόνια *), το Cine – Δράση αφιερώνει την τελευταία του καλοκαιρινή προβολή στην εκπαιδευτική κοινότητα της πόλης μας. (Από την επόμενη Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου το Cine Δράση επιστρέφει στο ΤΥΠΕΤ). Με αφορμή την προβολή δύο ταινιών μικρού μήκους, την «Προσευχή» του Θανάση Νεοφώτιστου και την «Διαγωγή Μηδέν» του Ζαν Βιγκό, θα γίνει συζήτηση για τα σχολεία των Βριλησσίων - αλλά και το σχολείο των ονείρων μας - με τους: - Μαρία Φουσέκα διευθύντρια Β’ Γυμνασίου - Γιάννη Κοσμόπουλο διευθυντή 4ου Δημοτικού Σχολείου - Ντίνα Λέρτα διευθύντρια 4ου Νηπιαγωγείου Τη συζήτηση συντονίζει ο Θανάσης Σπηλιώτης, καθηγητής μαθηματικών στο Β’ Γυμνάσιο Βριλησσίων. Θα παρευρίσκεται η Σοφία Χαντζάρα, αντιδήμαρχος παιδείας & δια βίου μάθησης του Δήμου Βριλησσίων. Το Cine – Δράση διοργανώνει αυτή τη συζήτηση αφενός επιδιώκοντας να αποκτηθεί μια καλύτερη εικόνα της κατάστασης των σχολείων της πόλης μας, αφετέρου, για να διαπιστώσουμε αν και πώς η τέχνη του κινηματογράφου θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη διασύνδεση σχολείου – κοινωνίας και στην αντιμετώπιση θεμάτων όπως η σχολική παρενόχληση, ο ρατσισμός απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό, η ευαισθητοποίηση των μαθητών σε ζητήματα οικολογίας κλπ.. Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να οργανωθούν από κοινού εκδηλώσεις που θα περιλαμβάνουν προβολές και συζητήσεις για τα παραπάνω θέματα ή η Κινηματογραφική Λέσχη να βοηθήσει μαθητές, που πιθανόν θα ενδιαφέρονταν, να σκηνοθετήσουν ταινίες για τα προβλήματα τους, πρακτική που ακολουθείται σε πολλά σχολεία της χώρας μας. Οι ταινίες: Προσευχή Ελλάδα, Μυθοπλασία, 2014. Διάρκεια: 20’. Σκηνοθεσία, Σενάριο, Σκηνογραφία: Θανάσης Νεοφώτιστος. Σενάριο: Γρηγόρης Σκαράκης, Κατερίνα Πιπεριά. Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Καραβέβας, Στέλιος Καραμπίνας. Δύο μαθητές Γυμνασίου. Αναζητώντας την ταυτότητά τους, μέσα από τη βία, ο ένας θα παίξει με τα όρια του άλλου. Στο Γυμνάσιο του Δημήτρη, ο Βασίλης με την παρέα του, μια ομάδα νταήδων, προκαλούν τρόμο στα πιο αδύναμα παιδιά. Όταν ο Δημήτρης μαθαίνει ότι πρέπει να πει την προσευχή, ο Βασίλης καταλαμβάνει όλη του τη σκέψη. Τι θα γίνει όμως όταν θα φτάσει η μέρα να σταθεί μπροστά στο σχολείο και κυρίως μπροστά σε αυτόν; O Θανάσης Νεοφώτιστος συνδυάζει ρεαλισμό και όνειρο για να μιλήσει για περίπλοκα συναισθήματα και καταστάσεις της εφηβικής ηλικίας, αποσπώντας πολύ καλές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Η «Προσευχή» είναι μία ταινία που κολλάει στο μυαλό με το έξυπνο τέλος της και μας κάνει να τη σκεφτόμαστε ώρες μετά. Ο Θανάσης Νεοφώτιστος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχικά Αρχιτεκτονική και συνέχισε με σπουδές Σκηνοθεσίας. Πρώτη ταινία του είναι η σπουδαστική «Ο Ήλιος κι ο Βοριάς (2013). «Η Προσευχή» αποτέλεσε την πτυχιακή του εργασία και απέσπασε το Χρυσό Διόνυσο στο Φεστιβάλ Δράμας (2014). Στη συνέχεια γύρισε τις ταινίες «Patision Avenue» (2018) και «AirHostess-737» (2022). Διαγωγή μηδέν Γαλλία, 1933, 47’. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Jean Vigo. Δύο μαθητές, επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές στο οικοτροφείο αρρένων που είναι εσώκλειστοι, οργανώνουν με κάποιους συμμαθητές τους ανταρσία ενάντια στην καταπίεση και τον αυταρχισμό του καθολικού σχολείου τους. Πέρα από την αντικληρική και αντιαυταρχική διάθεση της ταινίας, ο ποιητικός ρεαλισμός του Ζαν Βιγκό έγκειται στο ρευστό και δυναμικό μοντάζ, ενώ κορυφώνεται στη μαγική σκηνή του μαξιλαροπόλεμου στον κοιτώνα, το τελευταίο βράδυ πριν την εξέγερση. Η ταινία περιέχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους σκηνοθέτες της γαλλικής Nouvelle Vague και του βρετανικού Free Cinema, όπως «Τα 400 Χτυπήματα» (1959) του Φρανσουά Τρυφώ, το «If...» (1968) του Λίντσεϊ Άντερσον και άλλες. Στη Γαλλία ήταν απαγορευμένη μέχρι το 1945. O Ζαν Βιγκό (1905-1934) θεωρείται ένας από τους πλέον σημαντικούς Γάλλους σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1930 και συνέβαλε στην εδραίωση του κινήματος του ποιητικού ρεαλισμού. Γιος ενός δολοφονημένου αναρχικού δημοσιογράφου (με το ψευδώνυμο Μιγκέλ Αλμερέιδα), πέρασε την εφηβεία του σε οικοτροφεία. Σε ηλικία 19 ετών ξεκίνησε σπουδές στο Παρίσι όπου και αρρώστησε από φυματίωση. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο στη Νίκαια και την Κυανή Ακτή, όπου συνεργάστηκε με τον Μπόρις Κάουφμαν, αδελφό του Σοβιετικού σκηνοθέτη Ντζίγκα Βερτόφ. Πέθανε σε ηλικία μόλις 29 ετών από φυματίωση. Πρόλαβε να γυρίσει τέσσερις ταινίες, των οποίων η επίδραση στον μεταγενέστερο κινηματογράφο είναι αξιοσημείωτη. * Ενδεικτικά, Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019, Μαθητές Γυμνασίου βιώνουν ένα εργαστήριο δημοκρατίας., «Χώρο στις Τέχνες», με την υποστήριξη της πρωτοβουλίας «Πρώτα.12». Οι καλοκαιρινές προβολές του Cine - Δράση γίνονται κάθε Πέμπτη, από τον Ιούλιο μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου (μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία), στο 2ο Γυμνάσιο Βριλησσίων (Ταϋγέτου και Ξάνθης). Οι χειμερινές προβολές του Cine - Δράση πραγματοποιούνται στο Πάρκο «Μίκης Θεοδωράκης», (ΤΥΠΕΤ), Υμηττού 57, Βριλήσσια, από την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου και κάθε Πέμπτη 8.15 μ.μ. Η είσοδος των θεατών στην αίθουσα γίνεται με τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις. Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine – Δράση

ΣΧΕΤΙΚΑ: Συμβαίνουν στην πόλη μας
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Γιάννης Τσούτσιας
    12 Σεπτεμβρίου 2022, 21:15

    Δημήτρη συμφωνώ μαζί σου: Τέσσερα χρόνια πριν τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Λιγότερο σύνθετα, όχι τόσο πολύπλοκα, ούτε το ίδιο απαιτητικά. Επίσης, πράγματι, αυτή η διαπίστωση είναι δυσβάσταχτη και απογοητευτική. Αρκετοί το νιώθουμε. Παρακάτω...

  2. Δημήτρης Καλαμπούκας
    11 Σεπτεμβρίου 2022, 17:07

    Για να μπορέσει να υπάρξει ειλικρινής δημόσιος διάλογος για την Παιδεία προϋποθέτει τη συμμετοχή όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, ήτοι εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Οι τελευταίοι, που με τον ενθουσιασμό που τους χαρακτηρίζει θα μπορούσαν να ζωντανέψουν τη συζήτηση και να τη φέρουν στα πραγματικά προβλήματα που τους απασχολούν, απουσίαζαν. Οι δε γονείς (Σύλλογοι Γονέων ή απλά μέλη) για ακόμα μια φορά επιβεβαίωσαν με εκκωφαντικό θόρυβο την πλήρη αδιαφορία τους. Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, παραιτημένοι, κουρασμένοι, εγκλωβισμένοι στην εσωστρέφειά τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά, απόντες. Στο πάνελ 3 διευθυντές (νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυμνασίου, αλλά όχι λυκείου) που λίγο πολύ προσπάθησαν να παρουσιάσουν το θετικό τους έργο στο σχολείο τους, αλλά για την ταμπακιέρα, τις χρόνιες παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος, σιωπή. Έκδηλη η αμηχανία στο ερώτημα γονέα «ποιον ρόλο του μαθητή θα έπρεπε το σχολείο να προάγει περισσότερο, του υπεύθυνου πολίτη, οικογενειάρχη ή επαγγελματία;», κανένα ίχνος αυτοκριτικής από πλευράς εκπαιδευτικών (δε φέρουν εκείνοι ευθύνες;), η γνωστή εύκολη και επαναλαμβανόμενη -πλην όμως δίκαιη- κριτική απέναντι στους γονείς που δεν ασχολούνται με τα παιδιά τους και τα αφήνουν ώρες στα κινητά και τα τάμπλετ. Χλιαρή συζήτηση σε ένα ακροατήριο 20 ατόμων με μέσο όρο ηλικίας τα 60! Ε, δε θα το έλεγες και εποικοδομητική κουβέντα όλο αυτό για «το σχολείο των ονείρων μας»… Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα προεκλογική ομιλία της ΔΡΑΣΗΣ για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι των Βριλησσίων, ήταν προσκεκλημένοι και μίλησαν ένας φοιτητής και δύο μαθήτριες εκπρόσωποι των 15μελών των σχολείων τους. Ο φρέσκος – και ουχί ξύλινος- λόγος τους με εντυπωσίασε και ένιωσα για πρώτη φορά μετά από χρόνια αισιοδοξία πως υπάρχει ελπίδα και μέλλον για την κοινωνία, όταν δίνεται βήμα στους νέους. Μετά από 4 χρόνια, και με την απόσταση που μας χωρίζει από εκείνη τη μέρα, έχω καταλήξει πως δυστυχώς επρόκειτο για ένα πυροτέχνημα, που ενδεχομένως να ξαναδούμε του χρόνου ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών. Παραφράζοντας το γνωστό ρητό, πλέον «δεν ελπίζω τίποτα, φοβάμαι για τα χειρότερα, είμαι συμβιβασμένος»

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter