Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2025, 8:15΄μμ, ΤΥΠΕΤ

Το Cine Δράση ολοκληρώνει τις προβολές του για το 2025 την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου στις 8:15΄μμ, στο ΤΥΠΕΤ με τα «Ταξίδια του Ανέμου», δεύτερη ταινία του πολυβραβευμένου Κολομβιανού Ciro Guerra («Στην Αγγαλιά του Φιδιού», «Αποδημητικά Πουλιά»). Μια ασυνήθιστη, συναρπαστική ταινία με την οποία ο σκηνοθέτης μας ταξιδεύει σε ένα άγνωστο κομμάτι της χώρας του, μακριά από τους ναρκοβαρώνους και τις τουριστικές ατραξιόν, με πανέμορφα πλάνα από την ύπαιθρο της και δυο πρωταγωνιστές που αντιπροσωπεύουν τους δυο πόλους της ζωής: τα γηρατειά και τη νιότη. Τοπία και χαρακτήρες αρχετυπικοί τόσο που αδυνατούμε να προσδιορίσουμε το χρόνο που διαδραματίζεται η ιστορία, μια δήλωση του Guerra ότι ο πολιτισμός και οι παραδόσεις των λαών δεν υπόκεινται σε χρονικά όρια. Είναι ζωντανές όσο υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που τα υπηρετούν και αυτοί τα απολαμβάνουν. Οι προβολές του Cine Δράση για το 2026 θα αρχίσουν και πάλι την Πέμπτη 8 Ιανουαρίου. Η ιστορία μας πιθανόν συμβαίνει το 1968, σύμφωνα με την ημερομηνία που αναγράφεται σε πανό μουσικού φεστιβάλ στο οποίο παρευρίσκονται οι δύο πρωταγωνιστές. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο ξακουστός τροβαδούρος Ιγνάσιο Καρίγιο ταξίδευε στα χωριά της βόρειας Κολομβίας, συμμετέχοντας σε φιέστες και πανηγύρια. Εκεί παίζει παραδοσιακά τραγούδια στο πιστό ακορντεόν του, ένα θρυλικό όργανο στο οποίο ο ίδιος έχει προσδώσει μαγικές ικανότητες ισχυριζόμενες ότι κάποτε ανήκε στον διάβολο. Κάποτε παντρεύτηκε, άφησε πίσω την νομαδική ζωή και εγκαταστάθηκε σε μια μικρή πόλη. Αλλά μετά τον θάνατο της συζύγου του, τραυματισμένος από την απώλεια ορκίζεται να μην ξαναπαίξει ποτέ το καταραμένο όργανο και ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι με σκοπό να το επιστρέψει στον νόμιμο κάτοχό του τον προηγούμενο δάσκαλο του. Στο ταξίδι του τον ακολουθεί κατά πόδας ο Φερμίν, ένα ζωηρό νεαρό παιδί, χωρίς οικογενειακές σταθερές βάσεις που τον εκλιπαρεί να του διδάξει την τέχνη του μουσικού. Ο Ιγνάσιο που γνωρίζει καλά τις δυσκολίες και τους περιορισμούς του επαγγέλματος προσπαθεί να αποθαρρύνει τον πεισματάρη νεαρό, χωρίς να το καταφέρνει. Έτσι χωρίς χρήματα ή άλλα εφόδια με μόνη συντροφιά το σφύριγμα του ανέμου διασχίζουν τη Βόρεια Κολομβία, περνούν από τραχιά εδάφη, τροπικά δάση και ερήμους, συναντάνε διάφορες μουσικές κουλτούρες, απομονωμένα χωριά στις κορυφές των βουνών με τις δοξασίες, τους μύθους και τις δεισιδαιμονίες των κατοίκων τους για να καταλήξουν στο χωριό του ιδιοκτήτη του ακορντεόν. Η επιστροφή του στον πρώην κάτοχο, έχει για τον τροβαδούρο την έννοια του τάματος. Στην πορεία για την εκπλήρωση αυτού του τάματος ο πεισματάρης μικρός που διαθέτει μόνο ψυχή και θέληση, δεν θα γίνει ποτέ μαθητής του τροβαδούρου, αλλά θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό του. Δίπλα του θα αρχίσει να κατανοεί τον κόσμο και θα σιγά σιγά θα περάσει και αυτός στον κόσμο των ενηλίκων. Με το αριστουργηματικό και ιδιότυπο αυτό road movie o, γεννημένος το 1981, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ciro Guerra μας εισάγει στην άγνωστη για τους δυτικούς, κουλτούρα της παραδοσιακής Κολομβιάνικης μουσικής Vallenatos που σημαίνει: γεννημένο στην κοιλάδα. Μια μουσική όπου το ακορντεόν κρατάει ηγετική θέση συνοδευόμενο από τα κρουστά Caja και Guacharaca. Αναπτύχθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα στην Κολομβιανή επαρχία της Καραϊβικής, από χωρικούς που ταξίδευαν στα κοντινά χωριά με σκοπό να πουλήσουν τα ζώα τους. Λόγω της έλλειψης επικοινωνίας ανάμεσα στα χωριά οι μουσικοί έπαιζαν και ρόλο αγγελιοφόρων μεταφέροντας με τους στίχους των τραγουδιών τους τα τελευταία νέα και κουτσομπολιά της περιοχής. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστή έναν αυθεντικό θρυλικό παραδοσιακό μουσικό του Vallenato, τον Marciano Martínez, τα βασικά χαρακτηριστικά της περσόνας του οποίου έδωσε και στον κεντρικό ήρωα του φιλμ. Η γη της Κολομβίας παράξενη και πλούσια, οι άνθρωποι της αποδίδονται υπέροχα στη φωτογραφία του Paulo Andrés Pérez. Η εμβληματική μουσική που συνοδεύει τους ήρωες στο μακρύ ταξίδι τους, συμβάλλοντας στην αφηγηματική και συναισθηματική κορύφωση του «Los viajes del viento» είναι του Iván "Tito" Ocampo. Ο Ciro Guerra γύρισε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας «Wandering Shadows» το 2004 σε ηλικία μόλις 23 χρονών. Ακολούθησε η δεύτερή του ταινία «Los viajes del viento» (2009). Το «Στην αγκαλιά του φιδιού» (Embrace of the serpent, 2015) συνεχίζει τη διαδρομή του σκηνοθέτη σε άγνωστα και μαγευτικά μέρη της Κολομβίας, αυτή τη φορά στον Αμαζόνιο. Το ασπρόμαυρο αυτό οδοιπορικό ενός δυτικού στη μυστικιστική κουλτούρα των αυτοχθόνων ιθαγενών υπήρξε και η μεγαλύτερη έως τώρα επιτυχία του σκηνοθέτη, που του άνοιξε διάπλατα δρόμο για μία διεθνή καριέρα. Στη συνέχεια έκανε τα «Αποδημητικά Πουλιά» (2018) απλά επιβεβαίωσαν ότι έχουμε να κάνουμε με έναν μεγάλο δημιουργό. Κολομβία, Κοινωνική, Μουσική, 2015. Διάρκεια: 120’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Ciro Guerra Πρωταγωνιστούν: Marciano Martínez, Yull Núñez, Rosendo Romero, Beto Rada, Guillermo Arzuaga, José Luís Torres, Agustín Nieves, Erminia Martínez, José Luis Torres, Justo Valdez. Φωτογραφία: Paulo Andrés Pérez. Μουσική: Iván “Tito” Ocampo Reparto. Γλώσσες: Ιασπανικά, Bantu, Wayunayky and Ikn.